Online Üye
Online Ziyaretçi
Sevgili…
Sevgili; ellerim titriyor yazarken sana duygularımı
ve bir o kadar kederliyim ki sorma?
Yokluğun kemiriyor içimi
her an bedenimden bir şeyler eksiliyor gibi…
İçi boş bir kavanoz gibiyim.
Dolduruyorum kendimi umutlarla
ama yetemiyorum.
Hazan rüzgârları seni alıp götürüyor dünyamdan
ben yeniden başlıyorum
seni beslemeye yüreğimde…
Daha ne kadar dayanırım
Ne kadar taşıyabilirim bu ruhu
ve bu beden daha ne kadar dayanır acılara
bilmiyorum.
Esiyor penceremde isli bir şarkı
ve kırık bir bardağın yarısında hayallerin var benimle…
Yetmiyor artık
ne cebimde ki resmin hasretini dindirmeye
ne de gözlerin, içimde ki yangını söndürmeye…
Saatler yalnızlığını vuruyor kentimde
bilmiyorlar ki saatim hep o’na doğru.
Aslında benim dört bir yanım sana doğru Şimal’im, Güney’im, Güneşin doğduğu ve battığı yerler
Senin olduğun yerdir benim için…
Sevgiliye şiirler serisi devam edecek...