Hayat yamalı bohça dolandı dilime
Yarına ulaşma mücadelesi
Anlamlar adlanmakta gecikmiş
Ve kulaklarda yankılanan gece sesleri
Yarından öte bir ben olursa bedenimden
Belki yine senin için vaz geçerim kendimden
Demiştim
İnkişaf hevesim kaybolmuşsa
Yıkılmışsa tarihe iz düşürdüğümüz vakitler
İçimde gülüşlerden bihaber çocuklar ağlar
Ve aynadaki yüzünde içbükeydir yansımalar
İzini süreceğim tarih ne derse desin
Hayatın sancısında dönülmez yeminimsin
Hayale belenirken tüm sevişlerin
Bütün zincirlerinden kurtar hayatı
Var tut baskıların altında hislerini
Var git düşlerinin yamacında çoğalt
Zihnine urlaşmış bütün heveslerini
Bulut ol
Yağmur ol
Nehir ol
Deniz ol
Okyanus ol
Sağalt kendindeki kendini
Tanı sana atlas bu bedeni
adem efiloğlu / bir garip ademoğlu