Bir umuttu

 

Ömür geçiyor dostum

Bir de bakmışsın ölüm

Ecel gelmiş bükülmüş belin

Son vagonda ya sensin ya da ben

Ama hep orada

Berzahın yollarını serdiği

Sürgünümde

Geçirdiğimiz şu yılların

Son baharında ağaçlar yapraklarını dökerken

Biz çiçek açardık

Yıllar ah yıllar geçti

Pusulasız şu yolda

Bir ömür bitti

Hazan olmuş bağımda

Umutsuzluk fidanı yetişmedi ki hiç

Ölümü fısıldayan rüzgâra inat

Yaşam türküsü söyledi

O hazanın vurduğu solgun yapraklar

 Elbet gelecekti bahar

 Saracaktı etrafı gelincikler

 Kokusu aklımızı başımızdan alacaktı

 Dostum!

 Bir umuttu

 Kışlarda kardelen olmak

 Baharda gelincik

 Güz’ün gülleri

  Dağlarda

  Yasemin yasemin kokmak

   Baharımızı kış yapan kâbuslar

   Bir sınavdı bunları yaşamak

   Yaşarken güzel dostluklar kurmak

   Umutsuzluk olur mu hiç bu bağda

   Peygamber çiçekleri umutsuz yaşayamaz

   Bir gölgedir hatiplerin düşünde

   Gülün  şu vurgun bülbülünde

   Hülyaların en derininde

   Baharı kış yapan kâbusların en son deminde

   Dünya denen şu yaratığın pençesinde

   Bir avuç peygamber gülü olmak

   Umutla yeşeren

   Sevdayla dallanan budaklanan

   Burcu burcu peygamber kokan

   Umutsuza umut olan

   Bağ-ı aşkla yana bir kul

   Bir demet gül olmaktı…

 

KATRE_İ  MATEM 
( Bir Umuttu başlıklı yazı F.B.S tarafından 6.04.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu