Online Üye
Online Ziyaretçi
Yer sarsıldı
Sirenler çığlığa büründü
Uludu köpekler
En kuytuya kaçtı topal karınca
Kulakları tırmaladı martılar
Bulutlar birbirine karıştı ardından
Toprak yarıldı
Ne varsa derinine sindirdi
Çernobil hortladı
Karanlığı yeryüzüne gölge gibi giydirdi
Dağıldı atomlar
Parça parça yığınları yok etti
Döküldü börtü böçek
Oluşan kalyonlardan
Su kabardı
Bütün kentlerin aştı üzerinden
Yer üstünde ne varsa süpürdü
Kağıt gemiler
Oyuncak arabalar
Maketten evler
Balçık yığınına döndü zenginlik
Ve açlığın ölüm nefesi
Sefaletten çamur dağları bıraktı ardından
Aşk bitti
Birisi birinin elini tutuyordu
Kol üstünde derin tırnak batmaları
Kan revan olmuş baştan aşağı
Direndi direndi..
Dayanamadı
Gözyaşıyla karışık çığlık bastı ardından
Sele can gitti
Kalanda heyecan gitti
Ve aşk bitti.
adem efiloğlu / ahir-i kalem