İçki şişesinin dibinde gördüğün kadar güzel değildir hayat!
Ve aynadaki yansıman kadar
Yakın değildir hiçbir umut.
Nereye
gidersen git
Peşini
bırakmaz paslı geçmişin
Oysa
geleceğini göreceğini sanırsın sen aynalarda
Sen, sen olmadıktan
sonra neye yarar ki aynalar?
Sen
Sen olmadıktan
sonra.
Kimsesiz bir
sokak kızının dudaklarından dökülür
Aşkın
Anlamsız
bakışlar fırlatır yüzüne
Bilmez ki o
aşkı
Yanmayı,
senin gibi
öpmeyi
o sokakları
bilir
yalnız evlerin
yalnız adamlarının şiirlerini bilir
çünki dudaklarında
prangalanmıştır sevgi sözcükleri
O yalnızca
çürümüş cennetin kokusunu taşır dudaklarında
Ellerimde oku
diye verdiğin
Kitabın kokusu
Kendimi sana
adayacak mıyım diye bakıyorsun ya
Peki sen
Sana verdiğim
gülleri
Poker
masasında mı bıraktın?
Ya da hangi
eskiciye sattın?!
Tüm
yaşanmışlıkları bırak bir kenara
Kızmayı bırak
Verilen
sözleri bırak
Alamadığın,
göremediğin aşkı bırak
Çünkü
Ben değilim o
ilah!
sadece
İçindeki yetim
çocuğa yalnızlık bağışlamaya geldim ben bu gece!
Kızgın
olduğunu biliyorum
Kırgın
olduğunu da
ama elimden
gelmez benim
aşk perisi
olmak
gözlerinle
ördüğün gelinlik
iki beden
büyük çünkü.
Elif Ayvaz
25 Nisan 2011