Artýk Kerim ve Kisho’nun hayatýnda yeni bir dönem baþlýyordu,

Kerim ara sýra kendi kendine söyleniyor;

“Bir bebek, benim ve Kisho’nun bebeði, yani hem Türk bebek, hem Japon bebek…” “Allah’ým acaba nasýl bir bebek ?” Demekten kendini alamýyordu.

Mutluluktan uçan Kisho ise Kerim’in bu söylenmelerine gülerek, “Deli adam, nasýl bir bebek olacak ki, biraz Türk’e, biraz da Japon’a benzeyecek” diye cevap veriyordu.

Sýk sýk Türkiye’yi ve Japonya’yý arayarak her iki anneye de, geliþmelerden sürekli bilgi veriyor, onlarýn önerilerini dinliyorlardý.

Kerim’in annesi Mukaddes haným, bir telefon görüþmesi sýrasýnda oðluna ve artýk Türkçeyi iyice öðrenen Kisho’ya sýký sýký tembih etmiþti.

“Aman oðlum, aman kýzým, her þey biz insanlar için, þimdi çok mutlusunuz elbette, ancak yarýnýmýzýn ne olacaðý belli deðil” “Öyle hemen, kýyafetti, yataktý, hazýrlýklara baþlamayýn bebek için” Allah korusun sonra bir problem çýkar daha çok üzülürsünüz.

Kerim ve Kisho her ne kadar Mukaddes hanýma, “Haklýsýn, tamam, yapmayýz” dedilerse de,
Hemen her çarþýya çýktýklarýnda, bebek için bir þeyler almadan dönmüyorlardý.

Henüz hamileliðin ikinci ayýnda, bebek odasýný hazýrlamýþlardý bile, Kerim zaman, zaman Kisho’nun ýsrarlarýný kýramýyor. Kisho’ya da “Aman annem duymasýn diye” sýký sýký tembih ediyordu.

Üstelik Kisho; doktorun söylediðine göre genetik nedenlerle “Düþük” tehlikesi taþýyordu. Ýkinci tehlike de “çok düþük kilolu bir anne adayý olmasýydý.”

Bu tehlikeli süreçte Kisho’ nun iki defa düþük tehlikesi atlatmasý ise gözlerini iyice korkutmuþtu.

Kerim eþine bir bebek gibi bakýyordu. Bir dediðini iki etmiyor, onu hiç üzmemeye çalýþýyor, neredeyse her iþi kendisi yapýyordu.

Sonunda korkulan olmuþtu. Bir gece sabaha karþý Kerim taksideki iþinden eve döndüðünde, içerden gelen hýçkýrýklarý duyup, heyecanla yatak odasýna koþtu.

Kisho yataðýn hemen yanýnda yataða dayalý vaziyette, iki büklüm ayakta duruyor ve hýçkýrarak aðlýyordu. Kerim’in yanýna geldiðini görünce acý içinde haykýrarak kocasýnýn ellerine sarýldý.

Kerim “Dehþet içinde” Ne oldu Kisho? Neden acý çekiyorsun? Söyle Allah aþkýna diye mýrýldandý.

Kisho zorla konuþarak “Bebek, galiba bebek geliyor” diye cevap verdi.

Ama nasýl olur? Daha çok erken deðil mi? Diye þaþkýnlýkla sordu Kerim.

Kisho’nun ise artýk konuþacak gücü kalmamýþtý.

Yalvaran gözlerle eþine doðru bakýp sadece “Hastane” Diyebildi.

Kerim hemen toparlanarak, Kisho’yu kucakladýðý gibi Hastaneye yetiþtirdi.

Ama maalesef, doktorlar ameliyathaneden çýktýklarýnda gelen haber hiç iyi deðildi.

Orta yaþýn üzerindeki kýr saçlý doktor “Baþýndaki bereyi çýkararak” yanýndaki diðer doktorlardan ayrýlýp Kerim’in yanýna yaklaþtý ve ona;

“Her þeye raðmen çok þanslýsýnýz, anneyi kurtardýk.” “ Ama bebek yaþamýyor dediðinde,”

Kerim “yüzünü ellerinin arasýna alýp” bir müddet öylece kaldý.

Doktor; Kerim’in yüzünden ellerini indirmek ister gibi eliyle, onun kapanan ellerine iki defa dokundu,

Kerim “baþýný kaldýrarak doktora baktý” ve eþini görüp göremeyeceðini sordu.

Bir iki saat sonra Kisho kendine gelmiþti. Kerim karýsýnýn baþýný okþadý ve hiç üzülme, “Tanrý seni bana baðýþladý hiç deðilse” diye, onun üzüntüsünü hafifletmeye çalýþtý.

Kisho ise sürekli göz yaþý döküyordu.

Bir kaç gün sonra evlerine döndüler. Haber Japonya’da ve Türkiye’de de bir an matem havasý estirdi, ancak herkes Kisho’nun kurtulmasýna sevinerek avunuyordu.

Bir müddet sonra Kerim ve tüm aile olayý kabullenmiþ, ancak doktorun daha sonra yapýlan muayenelerde Kisho’nun bir daha çocuk sahibi olamayacaðýný bildirmesi, herkesi tekrar üzüntüye boðmuþtu.

Kisho ise daha bebeðini kaybetmenin þokundan kurtulamadan, kendisine çok erken verilen bu ikinci haberle birlikte, tamamen her þeye, herkese küsmüþtü.

Kerim elinden geldiðince eþini teselli etmeye çalýþýyor, ancak ne yaparsa yapsýn, olanlarý ona kabul ettiremiyordu. Psikolojik destek almasý önerisini ise kisho þiddetle reddediyordu.

Bir sabah eve döndüðünde, Kisho’yu evde bulamadý. Masanýn üzerine býraktýðý bir mektupta Japonya’ya gittiðini ve bir daha dönmeyeceðini yazmýþtý.

Ýlerleyen günlerde, Kerim Japonya’yý arayarak, kayýnvalidesine, kayýnpederine sürekli Kisho ile görüþmek istediðini söylemesine raðmen Kisho kesinlikle Kerim’le görüþmedi.

Masmavi umutlarý, hayalleri vardý. Ayrýlýk hiç akýllarýna gelmemiþti.

Dünyanýn iki ucundan gelerek “Avusturalya’ da birleþen ve birlikte atan iki yürek, ansýzýn umulmadýk bir darbe almýþtý.”

Sonunda bu mutlu evlilik, anlaþýlmaz bir þekilde, Kisho’nun sürekli kendisini suçlamasý nedeniyle ayrýlýkla bitti.

Dünyanýn iki ayrý ucunda bir birlerini hiç tanýmadan kaderleri birleþen iki anne, önce doðarken kaybettikleri torunlarý için, sonra da bu yüzden sonlanan "Yavrularýnýn mutlu evliliði için, bir birlerinden habersiz göz yaþý döktüler."

Devamý var