Online Üye
Online Ziyaretçi
GÂVURCU RAMAZAN/9
(Gâvurcu Ramazan’a, Emirdağ’dan Kör Ali’nin ölüm haberi ulaştırılır.)
Hani bizim şu Kör Ali vardı ya
Ölmüş adamcağız vay be Ramazan!
Garibime, zaten darmış bu dünya
Derdi pek yeğinmiş, say be Ramazan!
Rahmetlide şeker varmış, galp varmış
Tütün varmış, esrar varmış, hap varmış
Tansiyon, mayasıl, ülser hep varmış
“Gurtuldu!” diyolar, duy be Ramazan!
Saf adamdı, sen bilirdin özünü
İnadından kör ettiydi gözünü
Dinlemedi hiç kimsenin sözünü
Can çıkar da, çıkmaz huy be Ramazan!
O gün bir tuhafmış, ötmemiş guşlar
Ölmüş de yedi gün sonra duymuşlar
Olacak iş mi bu, nerde “doymuş”lar?
Yaz da bi kenara goy be Ramazan!
Evin bahçesinde toplanmış zevat
Etrafta bir koku, berbat mı berbat
Baktım, cenazede bütün cemaat
Öfkeden gerilmiş yay be Ramazan!
Biz ne yaptık böyle, biz neler ettik
Adımızı, sanımızı kirlettik
Halbuki nasıl da gavi millettik
Gittikçe çürüyo “ soy” be Ramazan!
Hoc’oğlu der özümüzü guruttuk
“Batı… Batı…” diye batık yol duttuk
Ölümüzü, dirimizi unuttuk
Vay ki vay! Oy ki oy! Oyy be Ramazan!..
Ahmet KÖKEN