GÂVURCU RAMAZAN / 10

(Hocasý Ramazan’a:”Artýk kesin dönüþ yap da memlekete gel gayrý” der. Ramazan cevap verir…)

“Kesin dönüþ yap da gel.” dersin amma

Gadir gýymet bilmezler ki geleyim.

Akraba bir âlem, gomþu muamma

Yüzüme bir gülmezler ki geleyim.

Gurbet ellerinde bir garip gulum

Emirdað’a varsam yýrtýlýr çulum

Hele hökümete  düþmesin yolum

“Gâvur” gibi yelmezler ki geleyim.

Çarþý bazar adým baþý harami

Ýþ görmezler, iç etmeden paramý

Dokdurunuz, hemþireniz yaramý

Acýtmadan silmezler ki geleyim.

Niye gelmeyim can, söyle ki niye?

Ben hasretim çocuk gibi ilgiye

Yalancýktan olsun “Ramazan” diye

Gönlüme bir dolmazlar ki geleyim.

Zengin ise, gurgun ise, tok ise

Arkadaþý, eþi dostu çok ise

Benden çýkýþacak iþi yok ise

Selâm dahi almazlar ki geleyim.

Hayýr gelmez gardaþýmdan, bacýmdan

Adým “Gâvurcu” ya, ölsem acýmdan

Gapýcazým çalmazlar ki geleyim.

Yakýþýr mý bizim köyün þanýna

Sen olsan bey, dokunmaz mý ganýna

Torununu, torunumun yanýna

“Oyna” diye salmazlar ki geleyim.

Kesin dönüþ yapýp gelirsem eðer

“Gâvurda sýfýrý tüketmiþ.” derler

Utanmadan arkamdan da söverler

Bi sövmekle galmazlar ki geleyim.

Beni düþünme sen merak edip de

Yaþayýp giderim köþede, dipde

Öldüðümde cenazeme gelip de

Namazýmý gýlmazlar ki geleyim…

Ahmet KÖKEN