Sükuta Ersin Başım
Öyle bir derde
müptela oldum ki, ey canlar!
Halimi yalnız nar-ı
aşka düşenler anlar.
Gurbetin lisanıyla “Ah” çekmektedir sular.
Akmaz aslında
mecrasındaki ırmak, inler
Fani dünyada
kalsın heveslerin cümlesi,
Kabrin nurdan
tahtında bir gün sona ersinler.
Kalbime kadim
bir keder sermiş postunu,
Gözlerine mil
çekilen ruhum ufku dinler
Taştan ağır
başım toprakta sükûn bulacak
Hakk’ın bir
garibi ölmüş diyecek duyanlar
(
Sükuta Ersin Başım başlıklı yazı
HaticeEğilmez tarafından
23.06.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
