Mevsimin  hazanına  uğradığım  kısa zaman aralığında; esen deli bir rüzgara kapıldım.Pişman  değilim  zamansız    bir  tadla  gizli  bahçeme kimsenin girmesine izin vermezken sana yenilmişliğime. Kaç asırdır  seni beklemişliğim  maviye hasretimden miydi?Martı sesiydi ,  bazen de açık denizlere yelken açmaktı fütursuzca…

        Mabedime gelen  misafiri ağırlarken yanan  yüreğin ateşi kıyılarına  ulaştı  kısacık bir an benimsin dediğimde kaybetmişliğimdi oysa yada bir hayaldin sen masmavi…

        Kanat çırpışlarım boşuna olduğunu bile  bile  sevdama  sahip çıktım yarım yamalak cümlelerim girdabında nefes almaya çalışırken ,yanan  yüreğin küllerini  savruldu bir sağa bir sola sürüklenirken  tutsağıydım aşkın.solgun düşlerime giren prensimdin sen .

       Kırılgan ,hüzün dolu satırlarla  şiirler savururken sana bir  çerçinin tezgahında ki  kumaş kadar değer vermedin .Her  sabah kimliksiz satırlara sığınacak limanımdın ,her akşamsa yüreğimde şakıyan kanaryanın sessizliğiydin.

      İçimdeki deniz , sana çıkan yollara  serptiğim senfoni,  gönlüme düşen cemreydin belki de…

     Terk edilmiş kentimin  son dumanı tüterken  can havliyle  kalıntılarını toplamaya çalıştım son defa .

      Olmadı yenilmiştim kanımca.kimbilir kaçıncı sigaramı söndürdüm.  Payıma düşen karanlık gece de bile  hayalin canlanırdı gözpınarlarımdan  savrulurken sonbahar.

       Sana susamışlığım dı bitmeyecek taze kalacak  kalsın.Terk etmişliğin  sen  şiddetinde olan depremlerden güçlü  olsa  bile . Her defasında  gidip gelen artçı şoklar yıkmadı aksine olgunlaştırdı yüreğimi öyleki  dimdik durabiliyorum. Etrafında  dönen pervaneler bilmezler ki ömürleri kelebeğin ömrü kadar kısa …

       ''Kızgınlığım ,kırgınlığım bu defa  rehin almayacak bilesin.Kelime dağarcığım yetmez yüreğimdeki ummanı anlatmaya ''.

      Her kanadığında dudaklarım,   avucumda sakladığım gülüşün gelirya karşıma işte o bırakmaz beni…

     Yürek  atışlarımla  hayalini saklarken  dudaklarımdaysa  ağlayan şiirim son noktayı koyar .

Masal bitti…

      Bazen de dudakların söylemediğini gözler tamamlar…

( Bazen Dudakların Söyleyemediğini Gözler Tamamlar başlıklı yazı nazlı can tarafından 20.07.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu