Online Üye
Online Ziyaretçi
Senden sonra
Müptela yalnızlıklar edindim
Hüznün sırnaşık alışkanlığında
Hayalet gözlerine çarpıldım rüyalarımda
Akrebin zehriyle izini sürerken yokluğunun
Akımlar yolladım sana
Bulutlarla eziyorum bedenimi
Kapılırken fırtınana
Rüzgârdan alıyorum emanet sızıları
Kokunu taşırken bir polen…
Düşerim peşine uçuşan çiçeklerin
Öperim içime çekerek sen diye
Dudaklarımda sahipsiz kaldı nefesim
Sesinden çok uzaklarda
Sessizliğe bürünmüş sokakları adımlarken …
Avuçlarımdan dökülüyor eskimiş takvim yaprakları
Günlerim boşlukta akarken
Yalnızlığımı suratıma haykırıyor aynalar
Bakışlarıma hapsetmişken seni
Senden sonra;
Mevsimini arayan begonya gibiyim
Bir daha hiç gülmeyen....