Nesli tükenen hasretin ortasında
Çelişkilerle aydınlandın,
İçe dönük sanrıların ayazında…
Karanlıkta yitirince bakışlarını,
Sahipsiz kelimeler buldu,
Hüzünlere bulanmış ruhunu,
Çileye sancı olurken yaşların,
Sabır diye iç çekişlerin dizildi tespihlere…
Sonsuz tufanlar sızdı gölgene…
Sübyan bir yalnızlığı kurtarabildin felaketinden,
Kavuşmalar arifesinde…
Seni konuştu şairler şiir niyetine,
İki şehir dolusu öfkeyi harmanlarken,
Mahrem kıtanın nü sedalarına…
Yuva yaptı gözlerine hüznün debisi,
Çıplak suskunlukların patentinde…
Kabir defterinin son yaprağında bile,
Adınla anıldı kiralık düşler,
Hangi mürekkebin rengiyle yazılsan,
Eridi tüm divitler cehennem bakışlarınla…
Karşılığını alamadın hiçbir aşkın,
Hüzünlerden yana yaptın seçimlerini,
Beklediğin acı değildim belki de,
Düpedüz ötenazi isterken şiirlere…
Kan revan virgül sonrasında,
Savurdun kamburunda biriktirdiğin tüm noktaları…
Sıcak çay kadar rehaveti alırken umutlar,
Okundun sala sesiyle,
Temasında ölüm nağmeleri gizli vedalarını…
Cenaze arabası gibi geçtin kalbimin üstünden