Sevgili okur,

Teknolojinin hepimizi esir aldýðý dünyamýzda uzun zamandýr hasretini çektiðim bir olay yaþadým dün. Kapým çalýndýðýnda yine okumak için kitap istemeye gelen komþu çocuklarý sanmýþtým. Ama yanýlmýþým. Postacý idi gelen. Her zamankinin aksine, fatura ya da tebligat zarfý deðildi getirdiði

Bir mektup. Evet, bir mektup tu bu sefer. Yýllardýr artýk gelmeyen bir mektup. Heyecan içinde ve biraz da hüzün içerisinde açtým, üzerinde sadece adým ve adresim yazýlý zarfý. Önce inanamadým gözlerime. Mektubu bitirdiðimde ise, sadece utanç duygusu kalmýþtý avuçlarýmda. Ýnsanlýk utancý.

Sözü hiç uzatmadan sizinle paylaþmak istiyorum. Ben herhangi bir yorum yapmayacaðým. Yorum sizin.

Sevgili Ýnsan kardeþ

Belki inanmayacaksýn ama ben bir sokak köpeðiyim. Sakýn bunu bir þaka ya da bir düþ sanma. Belki de ilk kez bir köpeðin bir insana yazdýðý bu mektubu okuyunca, bunu neden yaptýðýmý anlayacaksýn.  Ve umut ediyorum ki, sen de duygularýný anlatma gereðini duyacak, sen de benim gibi içini dökmek isteyeceksin.

Yaþadýðýmýz bu koskoca dünyada, sevgi ile ve barýþ içerisinde olmak varken, nedense bir türlü bunu baþaramadýk. Çok zaman, yaþamýn bizlere sunduðu nimetleri dostça ve uyum içerisinde paylaþmak varken, biri birimize þüpheci ve korkulu yaklaþtýk. Tabii, her zaman böyle olmadý. Bazen de içimizdeki sevginin ýþýðýnda biri birimize korkusuzca yaklaþmayý denedik. Bunu baþarabilenler ise yaþama sevincini paylaþtýlar. Ama kaç kiþi?

Sevgili kardeþim, Sanýrým tek sorunumuz iletiþimsizlik oldu. Eðer konuþabilseydim ve duygularýmý, düþüncelerimi anlatabilseydim sana, senin de düþünce ve duygularýný anlayabilseydim ne güzel olurdu deðil mi? O zaman daha güzel bir dünya, daha mutlu bir yaþam yaratabilirdik birlikte. Korkularýn yerini yaþama sevinci, acýlarýn yerini ise mutluluk alýrdý. Biri birimizi daha çok severdik.

Sevgili Ýnsan kardeþim,

Ne olur, hemcinslerine anlat. Doðada hepimize yer var. Artýk hiç korkmadan ve biri birimizden çekinmeden barýþ içinde yaþayalým. Biz yavrularýmýza Ýnsanlara eziyet etmeyi öðretmiyoruz. Ne olur, sizler de çocuklarýnýza hayvanlara iyi davranmayý öðretin. Ancak onlar büyük ve yetiþkin olduklarýnda hayvan haklarýný gözeten ve savunan yönetim kademelerine gelince bitecek bu sorunlarýmýz.

Belki bizim neslimiz yine ayný acýlar ve korkular içerisinde yaþamak zorunda olacak. Ama hiç olmazsa bizden sonra yerimizi alacak olan çocuklarýmýz daha yaþanasý bir dünyaya kavuþurlar. Onlar, onlara býrakacaðýmýz bu mirasýn deðerini bizden daha iyi anlayacak ve koruyacaklardýr.  Çünkü onlar bunu hak ediyorlar. Sizlere, içtenlikle tüm hemcinslerim adýna sevgilerimi yolluyorum.

Sokak köpeði KARABAÞ.   

Sevgili okur.

Ben þu anda “Sözün bittiði yer” deyim. Siz ne dersiniz bilmem, bilemem. Ama ne olur, yýrtýp atmayýn bu mektubu. Yüreðinizin bir köþesinde saklayýn. Ben öyle yapacaðým.