Bırak kalsın sinende cam kırığı düşlerin
Ben böyle kederimle inan ki bahtiyârım,
Yüreğimi yakmasın zamansız gülüşlerin
Git uğraşma benimle gençlik fırsatın varken
Yaşa zevk-i sefayı hüzün sana ağyârken
Benim şu mağrur halim ayan beyan izharken
El âlemin diline ar olur itibârım.
Ateş düştü gönlüme sevmedim desem yalan
Söz geçmedi bir türlü dinlemiyor ki ferman
Sevdamız bahtsız gülüm yazık ki geçti zaman
Aşkına bağlandıkça dinmiyor âh û zârım.
Sayende arttı çilem semâvâta ulaştı
Sus pus oldu yüreğim hicrânıyla dolaştı
Esrarlı gözlerine gönlüm nerden bulaştı.
Çaresizlik içinde boğuldu intizârım
Özlemin ateşiyle yandıkça yandı bağır
Umutsuzca yerleşti acılar ağır ağır
Dilini lâl etsen de, sözüme olsan sağır
Sevgindir şu âlemde ebedi iftihârım.
Sevgi aşkın temeli seven yüreğe haktır
Bazen mutluluk olur çoğu zaman helaktır
Bu yasak aşkın sonu çaresi yok firaktır
Geriye acı kalır bitmeyen yadigârım.
Bîzar değilim senden anla artık nazlı can
Sevgin huzurdur bana etmem feryâd u figân
Aşkın ecelse eğer getir bir yağlı urgan
Elinden gelsin ölüm hayattır intihârım.
Bırak kalsın sinende cam kırığı düşlerin
Gönlünde yaşadıkça inan ki bahtiyârım
Yüreğimi yakıyor pervasız gülüşlerin
Yılların eskittiği bir gârîp ihtiyârım,
Ömrünü yele vermiş derbeder bir Mimar’ım.
30.08.2008
Menderes OYANIK