Online Üye
Online Ziyaretçi
m(üf)etdiş!
sorduklarını bildiğim için olsa gerek
adam benimle ilgilendi
“-aferin delikanlı adın ne senin bakıyim”
“-kimin benim mi”
adam başını salladı
“………..”
“-İbrahiiiim”
iyiki öretmenim öretmiş
(elhamdürüllah şükür)
ne sorarsa sorsun bobam evelallah”
çivtçiyi filen de hep biliyon
“-soyadın”
“-kimin benim mi”
“………..”
gene başını salladı
“-Çelikli”
“-peki kaç yaşındasın İbrahim”
“-kim ben mi”
“………..”
gene, hıhı dedi
“-dokuz” dedim
“-okuyacaksın değil mi İbrahim”
kararsız kaldım,
öretmen bunu belletmediy ki,
ne demek ilazım hinci,
hı hı desem.. ya yazarsa..
ben de gedemeyvirisem,
bobam dedemden yeni ayrılmış..
ortakçı olacaz dedeme
halı file de dokuyoz anamınan emme..
“-bobam bili” dedim
“-afferin delikanlı,
“ne olacan..”
iyi ki bobam öretmiş valla
“-hoca” dedim
bazı bazı bi yere gederkene bobam derdi..
“cumayları.. hubbaya bi çıkacan
“ey cömatı müslümin.
ey ehvanı din” deye bi hubba edecen,
içi titreycek herkesin..
ülen bu hoca kimin o(ğ)lu deycekler
“haram yemen deycen
“anaya bobaya üff dedirmen” deycen
“işgi haram”
“gumar haram”
“zina haram”
“fayız haram”,
“orucunuzu dutun”
“namazınızı gılın”
“yetim malı yemen” decen..
“-o zaman okuycan,
ilk önce, ortaokula, sonura imam hatıba”
“-Guran gursuna ğetcen” dedim
“-neden”
“-Köse emminin Abdılla orda
ben de onun gibi mazin olcan”
“-yok sen imam-hatıp mezunu olacaksın,
ilahiyatı bitirmeden de kürsüye çıkma”
..
“yarım dokdur candan
yarım hoca dinden eder değilmi çocuklar”
“evveeettt” dediler..
……..
“-Peki baban ne iş yapar İbrahim”
(onu bilmeycek ne var canım)
“-kimin benim mi”
“hı hımm” dedi
en eyi bildiğim şey
de (hhh)!
daha demin dilimin ucundaydı
da (hhh)!
hay anası (hhh)!..
neydi o meret
o şeyi hatırlayamadım”
“………..”
öğretmene baktım
gözler çelerik[1],
kaşlar çatık
baş sağa-sola, sallanıyor
dudaklar büzük
yumruklar sıkılmış..
hay o soruları da bilmez olaydım
bak hiş bilmeyenner
ıpıra(ha)t oturup duru
gan beynimden fışgırcak
ter sırtımdan boşandı
neydi yau
öretmen,…. dudaklarını büzmüş, kaşlarını çatmış
çevreden en ufak bi yardım aradım
(neydi o nalet olası) umut yok.. yok
neydi o anasını…
kimsede bi gaynaşma
bilgişlik taslama
“bak İbrem bile bilemedi ben biliyorun”
horazlanması yok
hay ben de bilmeden gedeydim
aklıma “ileşberden” başka bir şey gelmeyo
adam bekleyo
“-yavrum baban yok mu”
“-kimin benim mi”
“-…… hı hı”
“-vaar”
“-peki baban bir iş yapmıyor mu”
“-ba b b aaam ……..”
yapmaz olur mu
şimdi kahvededir de
“-kahvede” desem kahveci sanacak
“dağdan odun keser” desem,
ağaçları mı kesiyor diyecek
nadas eder deseeem
“nadas nedir” diyecek
işin gücün yoksa anlat gari
sabanı övendireyi
geçen senenin anızını
sulak tarlaların nadas yerine
fink, kelek ekildiğini
öküz güder desem “çoban desene” diyecek
köyde her zaman her iş yapılıyor da
ileşber demek yasak
odunculuk değil,
nadascılık değil,
çobancılık değil
neyidi bu!
anasını …
avradını
ezzatını
……….
[1] çelerme: gözlerin sonuna kadar açılmış, donuk ve sert bakış. koyunun murdar ölmesi, gözleri açık ve donuk olarak