İnsanım Elbet
Ben benden bihaber yürür giderim,
Basitlik ömrümü, ömrümü yedi.
Zamanı siler mi kirli ellerim,
Var yok zan ifşayı, kim örseledi.
Yaklaş yüzümde ki zanlarıma bak,
Kim affedebilir kim eder ihyâ?
Ateşten asfaltlar, ben yalınayak;
Yürürüm bir değnek olmuşum kâhya.
Zaman ben yürürüz, vakitler kaç fit,
Güneşi izlerken gölge silindi.
Güneşim hep hayâl, gölgem nedamet,
Ruhum parça parça, dilim dilimdi.
Sözlerim parçalı idrâkim de sus,
Gayya deresine taş kıracağım.
Verene ihânet bana mı mahsus,
Affıyla hararet fışkıracağım!
Tatbikat tecrübe, marifet işmiş,
Edebe riayet. Edepte gayret.
Beyinde başlayıp kalpte bitişmiş,
Cürüm var tevbe var, insanım elbet!
28.09.11 Bursa
Ömer Ekinci Micingirt
(
İnsanım Elbet başlıklı yazı
ÖE.Micingirt tarafından
28.09.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
