Buralarda her bulut kendine ağlar
Islanırken birbirimizi kaybettiğimiz düşlerimizde
Yollarımız çıkmıyor kendi yokuşlarımıza
Yaslandığım duvarlar yıkılıyor ben bakıyorum
Uzaklığına uzanıyorum,ellerim ürkek ve yaralı
Sonbahar rüzgarı geçiyor üzerimden
Düşen bir yaprak titretiyor yüreğimi
En korkak yanlarımla sana doğru akıyorum…
Hayat sobelerken ben hayallerimi uyutuyorum
İnsafına bırakmışım sevgimin söz dinlemeyen yanını
Yalancı mutluluklar satın alıyorum masalcı dededen
Karşılığında ödünç gülümsemelerimi veriyorum
İçimde kimliksiz bir ben yaşatıyorum
İsterken kanatlanmak yeni günahlar biriktiriyorum
Cehennemimi yaratıyorum her defasında bilerek
Bırak kirliliklerim kalsın yerinde
Ellerini uzatsaydın tutacaktım
Tüm görünen iç aynamla..
Gün ışığından kaçan bir karanlık çöküyor gözlerime
Işıksızım bakıyor görmüyorum
Yorgun günler geçip gidiyor,ben bekliyorum
Çaresiz beklentilerim kanıyor
Solgun yaralarımdan geçiyorum,susuyorum her şeye
Bir sana yönelmiş dilimin en vurgun yanı
Gel desen koşacaktım
Kırılmış hüznümü bırakarak…
Ayrılık kuşları uçuyor yine üzerimde
Kanat çırpınışları çınlıyor kulaklarımda
Ellerin bir sevdanın öyküsünü tutuyor
Okumuyorsun,bakışların taş kesiliyor
Yarım bir öykü kalıyor dudaklarımda
En sessiz harfimden vuruluyorum
Kal desen kalacaktım
Yeni bir ben dirilterek…
(
Kal Desen başlıklı yazı
Senem ÇOPKUR tarafından
5.10.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
