El Yazıya Gittikçe...
kaç zamandır soframdasın söylesene?
rüzgara bağır açıp, toprakla doymuş gibi
pişman, münkir
ne bekliyordun bir çocuktan ah bilsem...
kıyamadın,
bıraksan ağlayacak
anlatacaktım belki o çok susmalardan önce
dün, bugün, yarın derken
kendi kuyularımdan kendimi.
ama,
bende düşünüyorum bilesin
çocuk kulaçlarımla geçtiğim dereler gibi
koruyamayıp kendimi,
kirlendiğimi.
ki bu
alaycı cümlelerinin karşılığı bile değil...
herkes kendince mutlu mu sevgili?
ondan mı bir selama gülümseyen yüzün
eli yazıya gittikçe tükürme hissi pişmanlığına?
ve oysa ne çok şey yazıyor bu kalem
aşka, umuda kapı aralanınca kendi karanlığında...
sana kolaylık olsun diye
kendim kuşatıp, kendim ateşe verdim
ışıklı gölgeliklerde inşa ettiğim kenti.
unuttum,
bu kaçıncı cinayetimde yine öldürdüğümü
içimde
sence karanlıklardan kalma beni...
(
El Yazıya Gittikçe... başlıklı yazı
HimmetAYGÜT tarafından
18.10.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
