Sana adadım ben kalan ömrümü
İster ağlat, ister güldür yüzümü
Kaybettim uğrunda kendi özümü
Yâr diye inlerim duymaz mısın sen?
Eşikte kul oldum, sana yetmedi,
Umudum gelmedi, derdim gitmedi
Çektiğim çileler henüz bitmedi
Sevgimi de verdim, doymaz mısın sen?
Avare dolaştım çöllerde susuz
Saymadım, kaç gece kaldım uykusuz
Uğrunda Mecnun’um görsene huysuz
Hâlâ yüreğine koymaz mısın sen?
Bahçende gül idim, sarardım soldum
Bülbül figânına arkadaş oldum
Sonunda saçımı başımı yoldum
Sevdamı görüp de saymaz mısın sen?
Ceylan olup sektim dağda görmedin
Turna olup uçtum bağda görmedin
Verem oldum da bu çağda görmedin
Artık ayrılıktan caymaz mısın sen?
Ne anladın acı vermekten böyle
Bir çift kelam etsen çok muydu söyle
Be insafsız otur yanıma şöyle