Yıllar öncesinde…
Yiten bir aşkın
Susuzluğunda kururken…
Denizlerin şeffaf yüzünde
Yakamozlar göz kırparken
Yıllar sonra…
Nerden bilebilirdik ki
Nerden, alev alacağını
Şimdi sabır yok, yokluğuna
Özlemin her saniye gün batımı…
Sensizlik biriktiriyor
Akşamlar çoğaltırken yüzümde
Gecelerin kör duvarları sağırlaşıyor
Hiç bitmesin istiyorum temmuzlar
Islak kalsın özlemle
Öpüşen terli dudaklar
Sıkıca sarılsın benliğimiz
Büyüsün sevdamız…
Gün ışığı gibi ışık saçarken
Seni seviyorum derken…
Sen hep gizli mavim kalacaksın
Benim mor akşamlarımda
Haykıramasam da ismini kimselere
Nazarından sakındığımdandır
Şimdi zemheri soğuğunda
Ruhumun incinen sızısında
Çoğalan bir yangınsın büyüyen
Yüreğimin kanatlarında
Ağlayan bir martısın
Benim
Mor akşamlarımda…
Nebahat Erkan