Online Üye
Online Ziyaretçi
ANIMSAMA
-Anam'a-
Karanlık denizi akşamlar / Ve ağzını vermiş biri
Karanlığa sonsuz / Yavruları yanında donsuz
Sağ ve solundalar / Onlar da ağlıyorlar
Anaları ağladığı için
O günler şimdi korkulu
Gerisini hatırlayamadığım ağıtlar arasında
Sagu kokulu / “Derdimi döksem de yeşil otlara”
Bilirim anam bilirim / Sararırlar solarlar
Dayanamaz ölürler / Bilirim
Anam o gece eşine ağlar / Eşi uzak mı uzak / Ay kadar
Çocuktum / Halkalı şeker verdiler
“Ye bunu. Babanın yüreği gibi / çatal böbreğinden çıktı.” dediler
Ne bilirdim hastalığı ne? / Neden, niçin? / Babam nerede?
Böbrekten şeker çıkar mı? / Belki yemedim belki yedim
Sonra / Gördüm babamı da / Ağladım kolayca
Koşmuştuk ablam, küçükağam / Kekeş’in avgına
Canlıydık kelebek gibi koşmakta / Yakı yaprağı için
Koyacaktık da üstüne / Kavuşacakı, iyi olacaktı yara
Ve o süpürge / Cicili-bicili... / Yelpazeymiş
Kovalardım solgun yüze inen sinekleri
Ah şu kanadı kopası sinekler neymiş!
Derken o da eskidi
Ceviz yaprağına no'lmuş / Kırmışız birkaç filiz
Yelpaze olmuş / Şehirden gelmese de
Taze, kabarık somun / Aydede de öyle
O gece ay uzak / Ama yüzümde, gözümde, ellerimde
O gece / Yattığımız toprak dam / Ve sayru babam
Bu sağlıkta sayruluk / Korkuyorum ayrılıktan
Ötelerden köpek ulumaları / Uzakta ay kadar
Ama beynimi yiyorlar / Kulağımdalar / Ve ben, titriyorum
Kesin uğursuz sesinizi /"Baykuş köpekler!" diyorum içimden
Bilirim babam bilirim / Zor günler geçirdin
Bunu da evel Allah
- yitirmedim umudumu- geçirirsin
Ama çıkmaz içimden sinsi şeytan / Seninle birlikte biz de