Yüzünü çevirme benden
Kahhar olur benliğim kararan gözlerinde
Yağmalanır peşi sıra içine düştüğüm ümitler
Bildiğim bütün aşk sözcüklerini unuttum
Unuttum kulağıma aşina sevgi fısıltılarını
Yarınlar kayboluyor
Siniyorum saklı köşelere yılan gibi
Beni çağırıyor günahlarım
Gitmek istemiyorum
Kapatın kapıları
Kapatın kapıları…



Razıyım hiç bir tarih yazmasa da adımı
Bedenimi yıkasınlar bulanık sularda
İçimi titretir kaybolduğum kelimeler
Adım adım arşın merdivenlerindeyim
Seni soruyorlar
Açılıyor ardımda dolaşan defter
Suskuya dalıyor bütün cümlelerim
Kurumuş bir dal gibi kırılıyor gururum
Sayısız ayaklar çiğniyor kamburumu
Dudaklarımda nemli dokunuşların
Yine ağırlık çöktü gözkapaklarıma
Uyumak istiyorum
Uyumak istiyorum…


Hangi çiçeğe yaklaşsam ellerime düşüyor
Koklasam yanıyor ciğerim
Dokunsam tenimde firkatin çağrıları
Koparsam kanıyor oluk oluk bedenim
Yarınlardan çalınmış bir vakte varıyorum
Hayat hep acı yerinden vuruyor
Mermerden duvarlarda yankılanırken inlemelerim
Vazgeçişlerim zihnimde ayinler yapıyor
En vakitsiz anında değiyor kurşun
Ölüyorum tüm yaşanmamışlıklara
Örtün kefenimi
Örtün kefenimi…


//Yeniden doğacak mıyım? bilmiyorum //




adem efiloğlu / bir garip ademoğlu