Tropikal iklimlerde yaşıyorum şimdi..
Bir bacanın üstünde, bir evin damında
Ya da bir bataklıkta..
Ağustos ayından başlayıp da
Eylül’e kadar göç ediyorum
İstediğim diyarlara..
Öyle soğuk havalarda dolanmıyorum ortalarda
Ses de etmiyorum fazla
Gagalarımı tıkırdatarak anlaşıyorum anlaşacaklarımla..
İnsanların uzaktan bakışları hoşuma gidiyor sadece..
Ne onlar benimle, ne de ben onlarla fazla muhatap oluyorum..
Açtığımda uzun kanatlarımı, gökyüzünde kayboluyorum..
Diyebilmek isterdim anne..
Seni Leylekler dünyaya getirdi dediğinde..
Ve o kadar masum bir hayat olmasını dilerdim
Dünya bu kadar kirlenmediğinde..
Şimdi sen de yoksun,
Leylekler de yok…
Hayaller de..
Peki anne;
Çocukluğumun o pembe yalanındaki gibi
Leylekler dünyaya getirmese de
Bir leylek gibi göçüp gitmeyecek miyiz yine..
Gördün mü; yine yalan atmayı beceremedin..
Dediğin çıktı anne..
[T.S]
(
Leylekler Yalan Değilmiş başlıklı yazı
TAŞKIN SRC tarafından
15.12.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
