En zor olanı aslında bırakıp gitmek.
Bitmeyeceğini bildiğin halde tümden yok etmek.
Hani hiç dokunamadığım gözlerini unutmaya mecbur kalmak.
Zor işte hem de o kadar zor ki …
Eksik yanlarımız bağırıyor hiç durmaksızın.
Bir müddet dursun diyorum hadi,
Onu da beceremiyorum.
Varlığın o kadar yokluk ki çözemiyorum düğümleri
Bastıramıyorum içimdeki iç çekişleri.
Bırakıp gitmek geliyor içimden.
Yok olmuyor o da olmuyor
Şiirsiz kalırım da sensiz kalamam.
Nefesine kavuşmadan duramam.
Böyle de olmuyor öyle de…
Hiç olamadık ki be !
Hiçlik vardı önümüzde takılıp durmakta içinde.
En çok düşmekten korkuyorum
Ve bir daha olduğum yerden kalkamamaktan.
Bırakıp gitmeyi marifet mi sanıyorsun sen
Kalmaktan daha kötüdür çekip gitmek.
Var git diyorsun. Var git dokunma gözlerime…
Gidemem ey sevgili…
Gidersem kendimden vazgeçerim.
Seni de geçtim ruhtan, Bedenden geçerim.
Bırakıp gitmek yürekli olanın işidir.
Oysa ben her gece sıcak bir sarılış beklerim.
Gözyaşlarımı silen dokunuşlar isterim.
Yak beni diyorsun acıt içimi kanat!
Yakarım tüm geçmişi de.
Seni yakamam seni!
Acıtamam ürkek yüreğini
Lime lime ederim de kendimi.
Sana dokunamam,kıyamam, dayanamam Sevgili..
Bırakıp git deme bana ben kendimden ruhtan bedenden
VAZGEÇMEDEN GİDEMEM.