O kadar zor ki aslında …
Hele de bir kitap çıkartmışsan of ki of yanmışsın
Yani hiç kimse seni tanımıyorsa ve sen böyle bir işe
kalkışmışsan işin bitmiş demektir.
Ve hele ki benim gibi lise öğrencisi çıkartmışsa bu kitabı
vay haline… !
Kitap çıktıktan sonra ki süreç şöyle oldu :
Tek tek elimle kitabı bütün esnafa sattım ve tepkiler
-Bir parti ismini vermek istemediğim biz kitabını almayalım
eğitim için para desteği verelim sana deyip elime para tutuşturmaları o an gerçekten
onları kınadım !
Çünkü benim paraya ihtiyacım yookkk !!
Annem ve babam gayet eğitimim için çabalıyorlar zaten ikisi
de emekli sıkıntımız yok mu var ama küçük çapta…
Hergün düzenli olarak haçlığımı ve sigaramı alan bir
öğrenciyim J
-
Kimisi de biz aşktan ne anlarız gülüm ama hatrın
için alalım hadi…
Oysa ben aşkı değil ayrılığı yazan
birisiyim. Yani kim hayatın da ayrılık yaşamamış ki
Eski bir dosttan, eski bir sevgili ve anne babadan
bile bir terk edilmişlik var mutlaka…
-
Çoğu kişi de bu şiirleri gerçekten sen mi yazdın
deyip kimliğime bile baktılar çok komik gerçekten J
-
Dalga geçip küçümseyenler ben bu şiiri başka bir
şairden okumuştum diyenler oldu.
-
Sorun şu ki başka bir şairden değilde
şiirlerimin altına başka şairlerin ismini yazıp facebook da paylaşanları gördüm
bu da oldukça kötü bir şey…
-
Hele ki kadınlar hiç şiirden anlamıyorlarmış
bunu iyi anladım kocasına şiir kitabımı aldırmamak için kötü kötü bakmalar ben
şiiri sevmem diyenler de dolu tabi ki kadın olmama rağmen kültürsüz ve
seviyesiz kadınları da buradan kınıyorum.
-
Ve inanır mısınız? Dış tasarımına bakıp bu kitap
satmaz deyip gözümün önünde kitabımı masanın üstüne fırlatanlar oldu …
-
Ben ne mi yaptım ? Bastım küfürü geçtim utansın
kendinden pislik !
-
Bir fast foodcudan da seyyar satıcı muamelesi
gördüm adama sen kim oluyorsun da benimle böyle konuşuyorsun dedim ve
röportajlarımda adamı mahvettim adamın dükkanı şuan bomboş J
-
Benimle birlikte satışa çıkan arkadaşlarıma da
sarkmalar oldu sırf arkadaşımın telefon numarasını alabilmek için benim
kitabımı almış ben de ne yaptım aldım geri kitabımı parasını da yüzüne
fırlattım.
-
Daha neler mi oldu peki ?
-
Altmış yaşındaki amca yolda başka birine kitap
satmaya uğraşırken beni duydu ve yanıma gelerek kitabımdan istedi. Bende
sattım. Ve taktı yakın gözlüklerini kapağına baktı gülümsedi sol ceketinin cebine
kitabımı koydu bir taksi çevirdi ve kitabını okumaya gidiyorum evlat diye
seslendi …
-
Ve inanın kitabını alacağız diyen bütün çevrem
kitap çıktıktan sonra yok oldu şaşkınlık verici bir olaydı bu benim için.
-
Kitabımın fiyatını paha biçilemez biçimde
değerlendirip yirmi tl veren de oldu bir tl verip dalga geçende oldu ama şunu
unutmuşlardı ki ben öğrenci olabilirim eğitimime destek vermek isteyen olabilir
şu da bir gerçek ki ben yazarım.
-
Ve yazarlara sadece saygı duyulması ve kitabının
okunması paradan da değerlidir.
-
Bu kitap benim insan tecrübemi gayet
olgunlaştırdı.
Lise de son senem olmasına rağmen ben o
dondurucu kış soğuğunda tek başıma İstanbul’a giderek bu kitabı basıma verdim.
Bir yayın eviyle değil matbaacıda çıkarttım. Yüzüme vuran o kara rağmen ben bu
işi başardım.
Bütün bu sıkıntıların ödülü bu tepkiler
oldu. Ama 11 koli kitaptan geriye sadece 4 koli kitap kaldı …
Şuan gayet mutluyum … Ve ben ygs sınavını
da başarıyla geçtim.
Geçemez diyen öğretmenlerime rağmen…
Hee bir de şu oldu sınıfımdan yüzümü
okşayıp canım sen niye hiç çalışmıyorsun sınava bak kazanamayacaksın deyip
dalga geçen arkadaşlarıma da buradan sesleneyim.
Siz
YGS barajını bile geçemediniz !
Ama ben GEÇTİM !
Bunları neden mi anlatıyorum.
-
Hiçbir şey kolay değil hem de hiçbir şey ve ben on
dokuz yaşındayım bunun farkındayım .
-
Bana akıl verenlere selamım olsun buradan…
NOT : Yazar olmak her insanın harcı değildir. Ve bizler
yazabiliyorsak eğer duygularımızı bu bir yetenektir. Bununla dalga geçenlere
kendimizi ezdirmeyelim. En azından saygı duyulsun yeter.
Her şey paradan ibaret değildir.
-
-