Hüzün kovanına çomak soktum

Ağla sevgili…

Her tarafına hüzün bulaşacak

Ellerin hüzün kokacak mesela

Kalbinde hüzün konacak

Aklın hüzünle dolacak

Gözlerinden hüzün akacak

Kışın kar değil hüzün yağacak lapa lapa

Ve her bir tanesi seni kapa kapa
Hüzne bulayacak...
 

Bir parça mutluluktu alt tarafı istediğim senden

Bir bez parçası gibi ortadan yırtın kalbimi

Savurdun çok ötelere…

Aklım sende değil artık

Derdim işim gücüm sen değilsin artık

Rüyalarımı da sen doldurmuyorsun

İsmin heyecanlandırmıyor artık beni

Senle meşgul değilim sevgili

Sana meyilli değilim artık

 

Hüzün kuşlarını saldım yüreğimden

Hüzün yağmurlarını kestim gözümden

Şimdi ne yana baksam sen yoksun işte

Saatlerim sana ayarlı değil

Ayaklarım olduğun yere gelmiyor artık

Söze seninle başlamıyorum billahi

Güne varlığınla başlamıyorum.

İnan bana

Sözlüğümde adın yok artık

Kalbimde izin kalmadı

Gözümde gülüşün yok

Aklımdan çıkarttım seni

Bir lades oyunu gibi

Seni görünce

Aklımda demiyorum daha

Kalbimde asla

 

Bir parça gülüştü senden istediğim

Bir kâğıt parçası gibi yırtın kalbimi

Attın çok ötelere

Kalbim sende değil artık

Derdim tasam kasavetim sen değilsin

Bir habis ur gibi büyütmüyorum seni içimde

Gözüme sen ilişmiyorsun artık

Aklıma düşmüyorsun nedensiz

Yarınların artık bensiz

Ne kadar da yavan söylüyorum tüm bunları

Ne kadar da kolay dile getiriyorum

Seni bensiz bırakıyorum

Yılda bir kez dahi olsa

Sözde bir kez dahi olsa

Seni bensizliğe mahkûm ediyorum

Seni siliyorum hayatımdan

Seni bitiriyorum kalbimden

 

Artık sözlüğünde yokum

Gönlünde yokum

Özgürsün işte

Uç uçabildiğin yere

Kon konabildiğin dala

Bütün maviler bana benzeyecek

Bütün dallar beni andıracak

Bir zehirli fikir gibi beynine girecek yokluğum

Geceleri karabasan olacak

Gündüzlerin haram olacak

Şarkıların hüzne ayarlı olacak

Elinde hep beyaz bir mendil olacak

Ve hep sallanacak ardımdan

Gittiğim güne lanet edeceksin

Belki de bayram edeceksin

Artık ben yokum bu aşkta

Yoklar birer kıymık gibi canını acıtacak

Mesut olduğumuz günleri hatırlayacaksın

Belki de üzüleceksin

Belki de sevineceksin

Yokum işte…

 

Hayatımı yazsam şiir olurdu kıvamındayım

Bu senin eserin bak da övün

Bu senin eserin gör de dövün

Kalbim dünyaya küstü artık

Ne yaparsan yap

Aşkım nihayete erdi artık

Ne yaparsan yap artık

Ben senden geçtim artık

Ben senden yittim

Ben senden gittim.

 

Hüzün kovanına çomak soktum

Üzül sevgili.

Her tarafına hüzün bulaşacak

Ellerin hüzün kokacak mesela

Kalbinde hüzün konacak

Aklın hüzünle dolacak

Gözlerinden hüzün akacak

Kışın kar değil hüzün yağacak lapa lapa

Ve her bir tanesi seni kapa kapa
Hüzne bulayacak...
 

 

 

( Hüzün Kovanı başlıklı yazı GürhanGürses tarafından 15.06.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu