Online Üye
Online Ziyaretçi
Sen babamın bana kalan gözyaşlarısın
Yoksul sokağının kaldırımlarında buldum
Umuda çekilmiş duvarların ardında
Bir hırsızdım, gözlerine sokuldum
Köy çocuğunun ilk düşünün encamı
Kanlı olmalı mıydı gözlerinde sevgili
Asılsın artık kelimelerin dallarına
Kurusun hırsızların günahkar dili
Zamanı ana rahminde öldüremezdim
Bilmezdim yaşamanın oyunbaz yüzünü
Kimseye gücenesi yok anneciğimin
Sonsuz zenginliğinin koltuğunda uyuyor
Alabildiğine geniş, alabildiğine temiz
Kerpiç hayalleriyle bir oğul örüyor
Oysa ne yalan ne riyakar ne zalim
Ki hayat iklimlerini arsızca sömürüyor
Yaşamın oyunbaz yüzünü bilemezdim
Annemi tanımadan hayatı öldüremezdim
Zamansız ümitsiz ekmek arası sevdam
Her aşk ayrılığın gülümseyişidir
Kanamak gece yarısı göz bebeklerinden
Ve ölmektir aşk en saf yerinden
Ah aşk bir serçenin onmaz yarasıdır
Bir köyün şehre bakan garip yüzü
Ah aşk zamansız ümitsiz ekmek arasıdır