Değişen Dünyanın İnsanları
Yüreğimden enkaz gibi düşen
Solgun gül kurusu gün
Toparlan ufuktan ay doğmadan
Çınlatma
El değmemiş sandıklarda saklanan
O son çığlıkları
Bir gün gelir bakarsın ki
İmkansızlıklar içine düştüğünden değil
Ahlar vahlar ne çare
Değişemediğinden çaresiz dertlere düşmüşsün
Tebdil her zaman ferahlık vermez
Esas olan varlık hendesesi
O ki değişimin as dengesi
Teleklerinin irilerini at
Vakit o an
Gaganı taşlarda kır
Pençelerini sök
Seçim belli
Ya öleceksin
Yada küllerinden yeniden doğacaksın
Bende kalana bile acımadan bırak git
Yazgımızın üzerinde ki sabıkalı
Şükür toprağımıza artık yağmayan
Var da tamda dibimizde
Gün be gün içten içe kemiren
Solgun pembeleri at da git
İçindeki ene
Kanmasın ayartma sesine
Sakın dinleme yangılar sarar sonra yine
Bak bahçendeki ağaca ,çiçeklere böceklere
Yaz ki ve kıştaki haline
Her şey değişmekte
Kibritimi ürkütme dilindeki persenk soluğunla
Cehennemi yakacağım katıl ateşin körüğümse
Durma ey yaban
Darmadağın olmuşsan değiş sende
Gerçeklerin de değişebilir
Değişen dünyanın insanlarıyla
(
Değişen Dünyanın İnsanları başlıklı yazı
aylinbengi tarafından
27.09.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
