Online Üye
Online Ziyaretçi
Bir zaman kipine sığar mı ömrümün taksiratı
Kesik kesik dururken yüzümde hatıralar.
Arkama düşmüş bütün miş’e bıraktıklarım
Ve yolumda beni bekliyor unuttuklarım.
Hamalın yüküdür tarih, ağır ve ucuz,
Takati tükenmiş umudun gözyaşları,
Baba gibi, alın yazındaki gerçek.
Nasıl ki var olmamışsam kuş tüyünde,
Saklamamışsam yüzümü apartmanların arkasına,
Yine öyle yakalanmaya mahkum çocuğum,
Saklambaç oyunun ortasında.
Yara değildir, hele tecellisi ölüm olan maraz asla
Ki her yarına sabıkalı çıkar insan.
Kim demiş geçmiş diye,
Öylece dururken ekşi tadı damağımda.