Evet sevgilim…

Yine sensizliğe uyanan
Bir güne açıldı gözlerim.
Güneş aynı aydınlatıyor dünyayı 
Sen gelmeden önce de böyle başlardı sabahlar.
Seherin nuruna gark olurdum
Gülümserdim ben, gülümserdi kuşlarım.
En çok…
Kuşlarımın uyanış şarkılarıyla esen
Meltemlerle umutlanırdım,
Sonra canlanırdı evren.


Bu gün biraz yorgun, biraz da… 
Güneşin beni aydınlatmayan ışığına kırgınım.
Garip eskisi gibi ısınmıyorum,
Güneş beni terk etti. 
Kuşlarım da eskisi gibi uyanmıyor güne
Her şey aynıymış gibi geliyor ya…
Hayır sevgilim…
Hiçbir şey eskisi gibi değil inan
Senden öncesi var, bir de senden sonrası…
Değişe değişe dönence misali,
Oyalayıp duruyor bencilliğimizi zaman…


Zaman mı bunları bize yaşatan?
Biz miyiz eski masum oyunlara kanmayan.
Kendi yazgımıza, kendi imla kurallarını koyan 
Bu güne kadar anlamadım ya…
Bundan sonra anlar mıyım, hiç sanmam.
  

Şiirime ses ve anlam katan  değerli dostum Necla Sarıkavak hanımefendiye sonsuz saygı ve teşekkürlerimle... 

( Güneş başlıklı yazı zeliha uyar tarafından 13.12.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu