Sen sadece bir siluetsin,
Yüzünü bile görmedim,
Ellerini tutmadým,
Yanaklarýna usulca dokunmadým,
Adýný bile unuttum...
Onu bile sakladýn önceleri,
Sabahlarý günaydýn diyemiyorsun,
Ýyi akþamlarý bile bile unuttun artýk...
Bir selamý bile esirgedin benden,
Senin hakkýndaki bildiklerimi de unuttum...
Hangi þehrin kaldýrýmlarýnda yürüyorsun,
Hangi þehrin sularýný avucunla içtin,
Hangi gökyüzünü o görmediðim gözlerinle bakýyorsun
Hangi kuþla haber gönderdin,
Hiç bir þeyi bilmeden, anlamadan gidiyorum...
Aslýnda gitmek bana hiç koymazdý bilir misin?
Ben sana yüreðimi açmýþtým.
Sevgimi avuçlarýna býraktým
Oysa onu taþýyacak el yoktu biliyorum.
Ben sadece kendimi madara ettim.
Bayramlar gibi yaþýyordum sevgimi
Oysa bayramlar kýsadýr bilirim,
Geriye kalan günlerde ben ne yaparým?
Hangi duvara yumruklarýmý savururum.
Hangi duvara adýný yazarým.
Hangi taþlara kafamý vururum.
Hangi umuda, özleme, bekleyiþe yumruðumu sallarým.
Merak etme;
Ben sadece kendi yüreðimi döverim.
Sýrf tüm sevgilerden vazgeçsin diye,
Ýçindekileri silsin diye,
Ben hep kendimi yýkarým yerlere...
Kendi üzüntümü kendimle paylaþýrým.
Merak etme gidiyorum dünyandan
Bir daha dönmem geri.
Artýk rahat edebilirsin...
Baþka sevilere yelken açabilirsin
Seni rahatsýz etmem bir daha...
Ýþte gidiyorum
HOÞÇAKAL.