Ben istemedim anne, ben istemedim
Ben isteyerek dünyaya gelmedim
Benim tercihim deðildi yani
Gerçekten bu dünya fani.
Ýlk annemin kokusunu hissettim
Ýlk annemin göðsüne yattým
Ýlk annemin aðzýnýn tadýný tattým
Ýlk annemin gözlerine baktým.
Ýlk adýmýmý annemin sayesinde attým
Anne-baba demeyi annemden öðrendim
Hece, hece konuþmayý, gülmeyi
Yani her þeyi annemden öðrendim.
Sokakta top oynamaya
Bisiklet sürmeye baþladým.
O gün yine annemi dinlemedim
Koþtum sokaða.
Bir oyana, bir bu yana.
Durmadan sürdüm bisikletimi
Arkadaþlarýmda peþime takýldýlar.
Bir den sesler duydum
Dumanlar yükseliyordu havaya
Arkadaþlarým hepsi bir yana
Düþmüþtü.
Gözlerim karardý.
Ne olmuþtu bize.
'Her taraf kapkara' diye baðýrdým
Caným yanýyordu.
Herkes kaçýyordu.
Sesler yükseliyordu.
Kimi koþuyor, kimi aðlýyordu.
Annemin sesini duydum
Yine tutmuþtu elimden
'Oðlummm'diye baðýrýyordu.
Yine yetiþti imdadýma.
Ama gelmedi bir þey elinden
O an geçtim kendimden
O caniler var ya o caniler
Canýmý aldý benden
Neden yaptýlar ki
Bizim suçumuz neydi
Dünyaya gelmek miydi?
Top oynamak,
Bisiklet binmek miydi?
Daha okula gidecektim
Öðretmen olacaktým
Ama olamadým.
Neden?
Niye geldim ki dünyaya ben
Niye anne
Ben mi istedim?
Hayýr;
Ben istemedim
Bu canilerin yaþadýðý hayatý.
Asla;
BEN ÝSTEMEDÝM ANNE... BEN ÝSTEMEDÝM...



Gazze deki çocuklardan etkilendiðim için yazmýþtým..



Sýdýka Emek