KERKÜK

Bir uğursuz zamanda seni benden aldılar,

Dertle dağlı sinemi, ateşlere saldılar,,

Hiç haberin gelmiyor, kuşlar nerde kaldılar?

         Canan Kerkük, can Kerkük, bir aziz vatan Kerkük,

         Damarımda kan olan, nabzımda atan Kerkük.

Altı yıldızlı hilâl , artık mahzun bakıyor,

Türkmen’imin feryadı yürekleri yakıyor,

Gözüm yaşı sel olmuş, can evime akıyor.

         Bu zulümler nedendir, nedir bu talan Kerkük,

         Eli kanlı zalimin elinde kalan Kerkük.

Bu kaçıncı katliam, bu kaçıncı zulümdür,

Gönül nasıl vazgeçer, Kerkük nazlı gülümdür,

Kerkük’ten ayrı kalmak, bizim için ölümdür.

         Hoyratı, ağıtıyla gönlüme dolan Kerkük,

         Günden güne sararan, gün be gün solan Kerkük.

Ata Bey’i vurdular, dünya kulak tıkadı,

Kerküklüm şehidini öz kanıyla yıkadı,

Güvendiğin dağların vefasız oldu adı.

         Her yüzüne güleni, dostumdur sanan Kerkük,

         Vatan deyip ağlayan, tutuşan, yanan Kerkük.

Telâfer yok edildi, kahpe dünya duymadı,

Ordaki mazlumları, kimse insan saymadı,

Gafletin batağına düşmüş gözler aymadı,

         Günde otuz cenaze namazı kılan Kerkük,

         Derdinin dermanını yanmada bulan Kerkük.

Alçak gitti diyorduk, gelen çok daha alçak,

Dayanacak güç bitti, kemiğe deydi bıçak,

Ay yıldızın, kaygusuz, ne gün dalgalanacak?

         Çöreklenmiş başına bin çeşit yılan Kerkük,

         Ufukları gözleyen, yollara dalan Kerkük.

Gözümde hiç farkı yok, ha Sakarya, ha Kerkük,

Kardeşini unutmaz, tarihini bilen Türk

Unutma , korkak yürek, bedene yalnızca yük.

         Sen benim öz canımsın, gerisi yalan Kerkük,