Allah’tan uzak, nefsine yarar saðlamaya çalýþarak dünya hayatýna yönelen insanlarýn en belirgin özelliklerinden biri, karþýlaþtýklarý olaylarý zahiri yüzüyle deðerlendirmeleridir. Ýman eden insan, dünya hayatýnda yaþadýðý olaylarýn zahirine aldanmaz; olaylara batýnýndan bakar. Ardýnda gizlenen hayýrlarý, hikmetleri görmeye çalýþýr, Allah’ýn yarattýðý kaderi þükür, sabýr ve tevekkülle izlemeye çaba gösterir.

Hayatýný kendisinin þekillendirdiðini düþünme yanýlgýsýndaki insanýn huzurlu bir hayatý olmaz. Uðraþýp didinerek ideali olan bir iþe, eve, paraya ve aileye kavuþan kiþi, bu kez de baþka endiþeler yaþamaya baþlar. Ya sahip olduklarýný bir gün kaybederse?.. Ýþte bu gibi kuruntular sebebiyle, iman etmeyenlerin ruh hali, cehennemin belâlarla dolu karanlýklarýnda ’ne ölebilen ne de diri kalabilen’ insanlarýnki gibidir.

Yüce Allah, dünya hayatýndaki zorluklarý aþmanýn ve gerçek mutluluðu yaþamanýn yolunu gösterdiði halde, bile bile yüz çeviren insanlar yalnýzca ’kendilerine zulmederler’.

Dünya hayatýnda karþýlaþtýklarý zorluklar, hastalýklar, iman edenler için kendilerini Allah’a yaklaþtýran birer vesiledir. Oysa bu zor durumlar bazý insanlarýn Allah’a isyan etmelerine yol açar. Sadece hastalýk ve zorluk zamanýnda deðil, her an Allah’a sýðýnan, O’nu çok anan müminler, her þeyin Allah’tan geldiðini ve çözümün de yine rahmet sahibi Allah’tan geleceðini bilirler. Ve gösterdikleri sabrýn onlarý kurtuluþa götüreceðine inanýrlar. Zorluk zamanlarý, iman etmiþ bir insanýn gösterdiði sabýr ve tevekkülle, Allah’a olan sevgisini en güzel ifade edeceði zamanlardýr. Bu, iman edenleri etmeyen insanlardan ayýran en büyük sýrlardan biridir. Bu sýrrý kavrayan müminler dünyada inkârcýlardan tamamen farklý bir hayat yaþarlar.

Yüce Allah kullarýný imtihan edeceðinin bilgisini, “Andolsun, Biz sizi biraz korku, açlýk ve bir parça mallardan, canlardan ve ürünlerden eksiltmekle imtihan edeceðiz. Sabýr gösterenleri müjdele. Onlara bir musibet isabet ettiðinde, derler ki: "Biz Allah’a ait (kullar)ýz ve þüphesiz O’na dönücüleriz." (Bakara Suresi, 155-156) ayetiyle açýklar.

Ýnsan yaþadýðý olaylar karþýsýnda Allah’a tevekkül edip, sabýr gösterdiðinde kazançlýdýr ve ayetle de haber verildiði gibi Rabbi ona kurtuluþ müjdesi verir. Ýmtihanlar, musibetler, insanlar için hatalarýný fark etmelerini saðlayacak büyük birer fýrsattýr. Çünkü insanlar böyle anlarda Allah karþýsýndaki acizliklerini anlarlar. Bu durumda vicdanýna kulak verebilen insan, hatalarýný görebildiði için þükreder ve tevbe ederek Allah’a yönelir…

Yaþadýklarýndan ders çýkarmayan insan, dünya hayatýndaki eðitimden nasibini alamaz. Allah’ýn, ölüm ve ahiretin varlýðý apaçýk ortada olduðu halde çoðunluk gaflette yaþam sürer. Gaflet halinden kurtulmak için insan ölümü çokça düþünmeli. Dünya hayatý çekicidir, aldatýcýdýr. Çoðunluðun gaflette yaþýyor olmasý da insaný yanýltýr. Kur’an ayetlerinde, çoðunluða uymanýn Kendi yolundan saptýrdýðýna dikkat çeker Rabbimiz ve “yapayalnýz, tek baþýna Bana geleceksiniz” (Meryem Suresi, 95) buyurur. Allah’ýn huzuruna annemiz, babamýz, eþimiz ya da sosyal paylaþým sitelerindeki arkadaþlarýmýzla çýkmayacaðýmýz açýk.

Bediüzzaman gaflet halindeki insaný þöyle uyarýr;

"Dünya hayatý, aldatýcý bir menfaatten baþka birþey deðildir." (Âl-i Ýmrân, 3/185). Ey gaflete dalýp ve bu hayatý tatlý görüp ve âhireti unutup, dünyaya talip bedbaht nefsim! Bilir misin, neye benzersin? Deve kuþuna! Avcýyý görür, uçamýyor; baþýný kuma sokuyor, ta avcý onu görmesin. Koca gövdesi dýþarýda; avcý görür. Yalnýz o, gözünü kum içinde kapamýþ, görmez."(14. Söz, Hatime)

Samimi iman eden insan, ölümü çokça düþünür, hesap anýný çokça düþünür, Rabbi ile derin baðlantýdadýr, en zor anda da þiddetli Allah aþkýný ve muhabbetini diri tutar. Bilir ki “o gün” zorlu bir gündür!


Fuat Türker