Bir Yusuf türküsü tutturdu Züleyha ýslýk çalan ýslak ruhunda,

Isýnmak tüm üþüyen varlýðýyla,

Var olmak için yok olmak ve tekrar diriliþ,

Bedene ruhu tekrar veriþ,

Ýsim ve sýfatlarýn yoksunluðunda kurulan devrik bir cümle,

“Beni sev ya da sev beni…”

Yasak bir fikrin yasaklanmýþ zikri ihtimaller arasýnda bir gerçek,

Gerçek karþýsýnda hakikat,

Ay düþerken kuyuya uykuda Yusuf,

Yusuf’un düþünde Züleyha,

Düþerken adým adým yere niyet kirlenirken gömleðin yüzü,

Züleyha da bir nefret ve kararan gözü,

Alýnýp satýlan Yusuf sessiz sakin derken:

“Razýyým Rabbim çünkü Senin takdirin”

Ve yaþanýrken kader, uykuda bir düþ, düþün içinde rüya, tabirinde hikmet,

Yusuf vari bir sevda da Züleyha da bir nimet,

Bir dokunuþ ve ruhun surla ilk buluþmasý,

Yusuf tan geçen Züleyha’nýn þimdi baþka yanmasý,

Alevden geçmiþ olmuþ kor ve niyet duman,

Ýstenen Yusuf verilen eman,

Bir selam bir kelam bir akit,

Yeryüzünü zincire vuran kilit,

Helaldir Yusuf al Züleyha Mevla’dan önce Leyla nasibindir,

Arala perdeleri bak ve gör bu sabrýnýn eseridir.