Ayların arasına sabır terennüm ettim
Soruldu ümitlerim geleceğin yok senin
Şu ömür yongasında ödediğim diyettin
Duruldu ümitlerim geleceğin yok senin
Bak mevsimler değişti zaman bahara döndü
Geride kaldı kışlar toprağa cemre indi
Kavuşmanın hayali artık içimde söndü
Yoruldu ümitlerim geleceğin yok senin
Her güne sensiz kalktım isyana meyilliyim
Dağıldım sevdiceğim hüsrana meyilliyim
Seni derinliğimde nihana meyilliyim
Darıldı ümitlerim geleceğin yok senin
Urundum aşkın diye ezberlerim karıştı
Hem gözyaşı hem figan birbiriyle yarıştı
Aklım ile yüreğim bir meydanda vuruştu
Vuruldu ümitlerim geleceğin yok senin
Bahçedeki ağaçlar yeni yaprağa durdu
Açılmıştı çiçekler don oldu sökün vurdu
Kuşlar içli ötüyor vuslat ne an diyordu
Dürüldü ümitlerim geleceğin yok senin
Gizlemem yandığımı çekseler beni dara
Öyle derin açıldı kabuk tutmaz bu yara
Gidiyorum dostlarım ömrün bittiği yere
Sürüldü ümitlerim geleceğin yok senin
Adadım benliğimi daha ne etsin Âdem
Sende bulmuşsa aşkı neye meyletsin Âdem
Eğer vuslat yok ise ölsün kurtulsun Âdem
Kırıldı ümitlerim geleceğin yok senin
Âdem EFİLOĞLU