ÖLÜME AZ KALDI BAYA
Ateþ baþýnda yaþlý bir ihtiyar,
Yüzünde yaþanmýþlýklarýn darp izi var,
Sessizce üflüyorken ateþe usul usul,
Sanki kimsesiz garip bir kul!
Konuþuyor yalnýzlýðý ile sanki samimi bir dost,
Sukutu bozan koca bir hýrgür sanýrým bu dumaný üstünde tüten bir kül
Ýhtiyar sayýyor çizgileri elinde,
Kaderi gizli bu çizgiler içinde,
Ýncecik hýrka belinde,
Keder desen gözlerinden okunuyor o da en derinde ,
Ateþ kýzýla dönük bir kara,
Ýhtiyarýn her yeri yara,
Uzun müddet baktý tavana,
Oda  kömür gibi ,hayatýndan  kara,
Ýhtiyar bekliyor ,gözleri diyorki biri gelecek bana,
Sonra umut sukut oluyor ,yalnýzlýðý geliyor aklýna,
Ýhtiyarýn oturduðu yer uçurum kenarýnda bir kaya,
Cebinde baba yadigarý bir saat ve birkaç kuruþ deðersiz para
Bakýyor saate etrafý desen zift gibi kara,
Bir iç çekti ihtiyar dedi ölüme az kaldý baya,
Ýhtiyarýn oturduðu kaya devrildi yana,
Ýhtiyar  vardý artýk ebedi divana
Minareden geldi bilali seda,
Ýhtiyar kucaklaþtý aramgahýyla.

FBS/