1
SENİ
KOVUYORUM
Esen
gecenin rüzgarı estiğinden utanır
Gece
doğan ay,doğduğuna utanır
Sabah
doğan güneş doğduğuna utanır
Toprak,toprak
olduğuna utanır
Acıların
çığlığını,feryatların
sesine
kulak verilmediğinden
Feryadı
öksüzleri bile acındıran
Acının
ve feryadın çığlığı deler
alemi,gündüzü
,geceyi
Yetimi
barındıracak yüreklerin az olduğundan
Merhametten
ferasetten mahrum olanların
Az olduğundan,toprak
topraklığından utanır
Güneş
güneşliğinden utanır,gece geceliğinden utanır
Güzelliği
ve merhameti yaratan
bize
bunları tartmak için gönül ve el terazisi veren
Bunu
kullanmayanların çokluğundan
Toprak, üstünde tartan elin merhameti
ve
güzelliği olmadığı için toprak
topraklığından
utanır
adeta
haykırır
Gez
dolaş bir gün bağrıma basarlar seni diye
Seni
kalbimden söküyorum ey merhametsizlik
Bırak
elimi,kalbimi
Def
ol git seni kovuyorum
kalbimden hayatımdan
yaşantımdan,gözlerimden
kirpiklerimden
ve
aklımdan.
MEHMET
ALUÇ
ANKARA
SİNCAN
26.05.2013
03:29