Sözlerim parasý ödenmemiþ bir eþya gibi geri gidiyor ... Bana söyleyecek hiçbir þey kalmýyor . Boðazýmda düðümlüyorlar sanki kelimeleri . Tam ... tam þu gýrtlaðýma geliyor da devamý hýçkýrýk  , hýçkýrýk , hýçkýrýk ...

Býrakmýyor içimdeki alev yanayým. Haykýrayým , o ateþin küllerini etrafa saçayým . Kendimle birlikte bu sensiz dünyayý yakayým . Sensizlik içimde bir alev . Külünün birazý bile birini yok edebilecekken birini  ben nasýl yaþýyorum yüreðimdeki bu koca kasýrga ateþiyle ? Hep yanýmdasýn da ama hiç hiç de yoksun . Hep seni görüyorum her yerdesin ama hiçbir yerde de bulamýyorum , yoksun anne . Kalbim seni sevmekle meþgul ama ayný zamanda da seni aramakla .  Ne zaman bitebilecek bu sana olan çaðrým söyle. Ne zaman gelecek sensizliðin  sonu . Soðuk döþeðinden çýk gel , çýkta gel anne ... Olmazsa olmasýn bu kýþýn baharý , güneþ sensiz doðacaksa sebepsiz yere doðmasýn anne . Kalbim bir tek sana açýk . Ne  sensiz zamanlarda yanaðýmý tatlý tatlý okþayan güneþ tutabilir yerini , ne de gelince doðaya tekrar aþýk olduðum yaz yada bahar avutabilir sensizliði . Sana olan sevgim  Leyla ile Mecnun ' un  aþkýna döndü hani Mecnun ararda Leyla ' sýný bulamaz ya tam da iþte öyle bizimkiside ...