’’Ben sana dokunamadan , dokunmaya kýyamadan seni þimdi toprak kucaklýyor . Canýmý en çokta bu yakýyor anne ! Bazen bana deli diyorlar anne sýrf seni istiyorum diye . Oysaki insan hiç sevgilisini beklemekle deli olur mu ? Hele ki sevgilisi seninki gibi kanatsýz bir melekse ...
          Sevgim tek taraflý deðil dimi ? Göster  bana sevgini . Sadece gel . Gel sadece , vazgeçtim her þeyden , dokunmaktan bile vazgeçtim  sen sadece gel . Yeter bana yetmese de . Çaðýrayým bütün deli  diyenleri  sen sadece  burnumu  buram buram dolduran  hatta üstüme sinen  o gül kokunla gel anne ! 
         Bazý þeyler zamansýz olur derler  . Senin  geliþin  benim için  hiçbir zaman  zamansýz  olmaz . Çünkü hep  seni  bekliyorum  ve de hep bekleyeceðim  . Yanaklarým  ýslak olacak geldiðinde  ne zaman gelirsen gel ýslak . Çünkü her gün senin için aðlýyorum ben  ve hepte aðlayacaðým . 
         Ben bir yapraðým anne ! Sen de benim rüzgarým . Sen beni nereye götürürsen  , nereye  savurursan  oraya  savrulurum . Hiç itiraz etmem . Yeter  ki sen savur  . Gölgeler , hayaller , sahtelerin deðil sadece ve sadece sen !
          Benim hiç doðmayan güneþimsin sen anne . Sensiz her yer karanlýk  . Her yer de siyah var , kuytu köþeler diye bir þey yok  her yer kapkara .Ve sen geldiðinde her yer aydýnlanacak  . Artýk umuda gerek kalmayacak kalbimde  . Çünkü oraya bir tek sen sýðacaksýn . Diðer her þey lüzumsuz yer kalbimde .’’
          
Deli …Evet deli …Böyle söylemiþti o çok sevdiði arkadaþý Aslý . Oysa o sadece  ’’Annem beni görüyor ben biliyorum’’ demiþti . O da bunu bütün sýnýfa  duyurup alay etmiþti onunla ve deli demiþti . ’’O seni göremez.’’ demiþti . O sanki ne biliyordu birini görmeden dokunduðunu hissedebilmek ama ona dokunamamak nedir ne bilirdi ki o . ­O annesinin gül koktuðunu hiç fark edebilmiþ miydi acaba ? Hayýr elbette , o ne bilirdi ki .Ama o meleðinin o gül kokusunu bir ömür boyu bekleyecekti .