-Ya. Yaani, benim ufacýk bir adým atmam ve merhamet duyarak öne atýlarak veya itilerek bilinçli veya bilinçsiz ve onlarýn özgürlük diye baðýrmalarýný duyarak bulmak için onlardan önce yola çýkmam ve karþýlýðý olan bu güzellikleri yaþamam aman Allah’ým bu ne lütuf!!

Gözlerinde yaþlar damla, damla akmaya baþladý.

-Ýþte o an o tertemiz duygun ile gönlündeki nefsanî duygularý ve hisleri pislikleri kesme, kesip yarmaya baþladýn bu merhamet duygusu ile. Gönlündeki gömülü olan Rahmanýn ,Rahmet hazinesinin ve þefkat hazinelerinin kapýsýný açtýn. Gerçek zenginlik hazinesi ve özgürlük iþte bu idi, aradýðýn ve aradýklarý ve aradýklarýnýz. Gönlünüzü mezarlýklara çevirdikleri için bu halde idiniz. Solgunluk o nedenle yaþantýnýzda sizi esir almýþtý sizi yöneten zavallýlar tarafýndan, sunduklarý medeniyet ve önünüze sunduklarý yapay yaþam ile insanlar ,o nedenle güz mevsimini görmüþ, hazan görmüþ, sararýp solmuþtu. Ortalýk bu nedenle karýþmýþtý, siyah beyaz, beyazda bir anda siyah ve kan kýrmýzýsý oldu. Ýnsanlar o nedenle doðrumu yanlýþ mý diye düþünmeden ve tartmadan, sokaða döküldü Hazan yüzlü, soluk yüzlü, sararmýþ, solmuþ olmalarý bu nedenledir ey insan.

Ýnsan yüzündeki sevinç gözyaþlarýný sildi. Etrafýndaki huzur ortamýný seyreder iken, mutluluk ile

-Çok güzel anlattýn þimdi ben en ufak bir iyilikle ve o kadar günahýma raðmen Allah'ýn insanlara müjdelediði, ölümden sonraki âlemde bulunan, Allah'a inanan, günah iþlememiþ veya günahlarýndan temizlenmiþ olanlarýn gireceði, ebediyen içinde kalacaklarý yer olan sonsuz baki olan Sevgililerin, dostlarýn cenneti olan hatta hususi, özel cennet; cennet içinde cennet olan Birlik ve beraberlik cenneti, cennete miyim þimdi!!? Aman Allahým inanamýyorum! Biran Yalancý dünya cenneti, insanlarý aldatan dünyanýn zevk ü sefasý kurtulup bir damla iyilik yapmaya çalýþmam gayri ihtiyari olsa da ve karþýlýðýn bu zavallý seni unutan ve hiç hatýrlamayan bir an o anda aklýnýn köþesinde geçen bu zavallý bedbaht kuluna, Rahmet cenneti, Senin rahmetinin, inamýn ve ihsanýnýn bol olduðu cenneti bana verdin sundun sana þükürler olsun Yüceler yücesi Allahým sen Kâinatý yaratan ve idare eden tek mutlak varlýk, kâinatta var olan her þeyin yaratýcýsý ve koruyucusu olan yüce ve üstün varlýk; varlýðý kendinden olan ve kemal sýfatlarýný kendinde toplayan hakiki mabudun olan Rab, Mevla, Merhametin sahibi olan!!!..

Gözlerinde yaþlarla devam etti.

-Umumî, herkese ait rahmet, þefkat, baðýþlama; her þeyi kaplayan rahmetin sahibi ve senin O Resulün sonsuz rahmeti, sonsuz Ýlâhi rahmetin O Resule verdiðin hususî rahmeti ile bizlere sunmaya çalýþan O Resulün ve senin her þeyi kuþatan geniþ rahmetine þükürler olsun, göremedim, bilemedim. Sen çýkardýn karþýma ve bana lütfü ettin. Sana þükürler olsun Yüceler yücesi Allah’ým. Hiç Aklýmda olmayan sen ve çocukluðumda cami imamýnda bana anlatýlan az bir bilgi ile seni bulamak Allah’ým senin mutlak rahmetin, kayda ve þarta baðlý olmayan rahmetin, her yönüyle rahmet, tam rahmetini bir damla iyiliðimin karþýlýðý olarak hiçte hak etmeye layýk olmadan bana sunman.. Cisimleþmiþ rahmet, yaðmur gibi maddî vücut giymiþ rahmetinle dilimi ve kalbimi bedenimi sarman nurlu rahmetinle benimle olman, Mahlûkatý idare eden ve terbiye eden seninle beraber olmak…

Lafýn sonunu getiremedi secdeye kapandý, gözyaþý ile.

Cisimleþmiþ rahmet, yaðmur gibi maddî vücut giymiþ rahmet, Acýmak, þefkat göstermek, korumak, iyilik etmek, biçarelere yardýmda bulunmak, esirgemek için bir adým atmak, Merhamet eden, merhametli davranmak yüce dinimiz Ýslam da ve Yüceler yücesi Allahýn katýnda vardýr. Çok merhametli, acýma hissi fazla olan veya bir damla olan acýma hissi ve merhamet ile olmak ve Acýyarak, merhamet ederek yola çýkmanýn karþýlýðý olan Cennet ve O Resulün komþuluðu… Bu nedenle Merhametli, merhamet edip acýyan olduðunu bilmeli, acýmayana acýnmayacaðýný bilerek Acýma ve þefkat ile esirgeyip acýmak suretiyle gönlümüzdeki bu iyilikleri yaþamda yaþayarak ve insanlara sunarak onlarýn iyilik etmek biçarelerin dertlerine koþmak, gönlümüzdeki ve cebimizdeki olan maddi ve manevi hazinelerin anahtarý ile merhametli oluþla koþmalýyýz. O Rahman ile O Resul ile. Çeþitli þer güçlerin bir araya gelmesiyle oluþturulan birliði görerek ve hissederek ihlâsýmýzla O Rahman ve Resulle beraber gönlümüzdeki bu güzelliklerle yýkmalýyýz çünkü belli bir amaç için kurduklarý ittifak kendi çýkarlarý ve nefsanî duygularýn tatmin için insanlýðý yok saymaya varan bu birliklerini yerle bir etmek gerekir. Kendimizi kobay olarak sunmamalýyýz bu þer güçlerine, gözü dönmüþlere imanýn ile ihlâsýnla,merhamet ile Güçlü kuvvetli, bahadýr, gözünü budaktan sakýnmaz, cengâverliðimiz ile önlerine set çekmeliyiz.Hatta bu imaný hissetmemeleri için Bir bilgiyi ifade eden remizler, semboller sistemini kullanarak bizler sunduklarý, Ýçi boþ ve oyuk boþ yaþam alaný olan yer,. Güçlü görünmekle birlikte kuvvetli olmayan deðersiz, kýymetsiz bilgisiz, cahil akýllarý ile sunduklarý yapay sadece kendi çýkarlarýna hizmet eden ve insanlýðý görmeyen ve acýma hissi olmayan aþaðýlýk dünya düzenbazlarýna haddini Allahýn izni ve O resulün sünneti ve ýþýðý ile bildirmeliyiz. Hatta yok etmeli ve yere sererek ayaklarýmýz altýnda imanýnýmýz ile çiðnemeli ve yok etmeliyiz. Ancak bundan daha önemli bir konu vardýr ki, dünyadayken yaþadýklarý bu sýkýntýlý piþmanlýktan çok daha büyüðü ahirette karþýlarýna çýkacaktýr. Dünyada iken dinden uzak yaþayan insanlar, ahirette dünyada geçirdikleri her dakikanýn an be an piþmanlýðýný duyacaklardýr. Çünkü dünyada çoðu defa uyarýlmýþ, doðru yola davet edilmiþlerdir. Kendilerine verilen süre içerisinde düþünebilecekleri ve doðruyu bulabilecekleri çok fazla zamanlarý olmuþtur. Ancak bu anlarý hep göz ardý etmiþ, uyarýldýklarýnda dinlememiþ ve dünya hayatýnýn hiç son bulmayacaðý gibi bir hisse kapýlarak ahireti unutmuþlardýr. Ne var ki, cehennem ile karþýlaþtýklarýnda artýk geri dönüp telafi etme imkâný bulamayacaklardýr. 
Ýnsan hayati bir tehlike ile yüz yüze geldiði zaman, vicdaný, þaþýrtýcý bir hýzla her þeyin muhasebesini yapmaya baþlar. Dünyada geçirdiði ömrünü ve bu süre içinde yaptýðý iþleri bir, bir deðerlendirir. Eðer bu kiþi dünyada iyi iþler yapmamýþ, Allah'ýn dinine uymamýþ bir kiþi ise, o an içini büyük bir piþmanlýk kaplar. Çünkü dünyadaki yaþamý boyunca hiç düþünmediði gerçekler, bir anda tüm açýklýðýyla gözünün önünde beliriverir. Belki de hayatýnda ilk defa, ölümün gerçekte çok yakýn olduðunun farkýna varýr. Dünyadayken cenneti hak edecek bir yaþam sürmediðini ve yaþadýðý piþmanlýk hissinin de bundan kaynaklandýðýný düþünüp anlar. Allah'a karþý gösterdiði nankörlüðü fark etmiþtir ve bu tavrýnýn karþýlýksýz kalmayacaðýný da vicdanýyla çok iyi hissedebilmektedir. O ana kadar hiç yaþamadýðý yoðun bir korku içini kaplar. Ýçinde bulunduðu durumdan kendisini yalnýzca Allah'ýn kurtarabileceðini anlar. Eðer kurtulursa artýk bundan sonra bu yaþadýklarýný kesinlikle hiç unutmayacaðýna, Allah'a çok þükredeceðine ve hayatýnýn geri kalan kýsmýný bu gerçeklere göre düzenleyeceðine dair sözler verir. O anki tehlikeden kurtulabilmek için yalvara, yalvara Allah'a dua eder. Yeter ki kurtulsun ve eline bir daha yaþama fýrsatý geçsin... Ama çoðu insan, içinde bulunduðu tehlikeyi atlattýktan sonra, Allah'a verdiði sözüne sadýk kalmaz. Allah'ýn kendisini kurtarmasý ile birlikte bir anda eski ruh haline geri döner. Duyduðu piþmanlýk ve teslimiyet, yerini bir anda eski nankörlüðüne býrakýr. Ölümle burun buruna geldiðinde düþündüðü ve farkýna vardýðý gerçekleri bir anda unutur. Tehlikeyi atlatmanýn verdiði güven içinde, sanki Allah'a dua eden ve o piþmanlýðý yaþayan kendisi deðilmiþ gibi Allah’tan dan yüz çevirir. Eski yaþamýna kaldýðý yerden, belki de dünyaya daha da baðlanarak devam eder. 
Ýnsanlar, bir sýkýntýyla karþýlaþtýklarý an Allah'a yönelirler. Ancak tehlikeden kurtulduktan sonra bir anda Allah'a verdikleri sözü unutarak nankörlük ederler. Buradan da anlaþýlmaktadýr ki, yaþadýklarý piþmanlýk, tehlike anýndaki çaresizliklerinden kaynaklanmaktadýr.(1) Ýnsan Parlaklýk, parlama ile oluþan bu yeni hayatýn oluþumuna, gösteriþ, debdebe, tantanadan uzak oluþuna yeni bir hayatýn yeni huzur dolu iklimindeki bu deðiþimin parýltýlý, parlak gidiþatýnda çok memnundu. Ama her an yeni geliþen olaylarý çözmek için gösterdiði çaba sayýlmaz ise hayatý güzelliðin göz kamaþtýrýcýlýðý, parýltýlý, hoþ gösteriþten uzak güzelliði ile gizemli olarak devam ediyordu. Ýnsan nefise ye döndü, nefise yanýnda yoktu, sanki buhar olup uçmuþtu. Cenabý-ý Hakkýn idare ve terbiye ediciliðinin parlaklýðý; ýþýk ve parlaklýk saçan Ýlâhî idare ve terbiyesi hayretler muammasý ile devam ediyordu. Etrafýna bakýndý nefise az ilerde çobanýn yanýnda oturuyordu. Yanýna yaklaþtý. Çobaný baþý ile selamlayarak

-Selam un aleyküm, nasýlsýnýz?

Diyerekten yaklaþtý. Çoban güler yüzle sanki yýllardýr tanýyormuþçasýna

-Hoþ geldin evladým, gel þöyle yanýma otur. Nefise kýzým da senden bahis ediyordu bana.

-Kýzýnýz mý?

-Evet! Sana söylemedi mi yoksa?

Diyerekten nefise ye baktý. Ýnsanda þaþkýn bir eda ile nefise ye baktý. Nefise

-Babacýðým söylemeye fýrsat bulamadým

Ýnsan

-Sizi tanýdýðýma çok memnun oldum, sanki sizi çok yakýndan tanýyorum, ama çýkaramýyorum!

-Benim adým hakký evladým, Cenabý-ý Hakkýn saltanatýnýn gösteriþliliði geniþliði büyüklüðü ve azameti sonsuzdur, bazen insanlar çift yaratýlmýþ derler ya ondan olmasýn?

Ýnsan içinden bu çoban hakký amcada ne kadar sevinçli, neþeli, memnun, mutlu, bahtiyar bir insan týpký kýzý gibi diye düþünürken nefise elinde bir tas süt ile geldi ve insana gülen gözlerle

-Kendi ellerimle þimdi saðdým buyur bir tas taze sütten iç!

Ýnsan memnunluk duyarak uzatýlan bir tas dolusu sütü afiyetle içti ama hayretler içinde