BÜLBÜL TERK EDER BAĞI
Yüce dağlar gökten yıldız dererken,
Hüznü umut yollarına sererken,
Aşk iline kırk harami girerken,
Gelir elveda çağı,
Bülbül terk eder bağı.
Gönül iklimini efkâr basınca,
Sevda dile gelip neyler susunca,
Aşkı hasret urganıyla asınca,
Örülür hüzzam ağı,
Bülbül terk eder bağı.
Can ırmağı yâr gölüne akınca,
Ahu gözler yıldızlanıp bakınca,
Sönmüş küller bin yanardağ yakınca,
Titrer kandilin yağı,
Bülbül terk eder bağı.
Katre-i aşk taşırınca ummanı,
Savrulur yeniden sevda harmanı,
Gönderirse cânân kutlu fermanı,
Karınca sırtlar dağı,
Bülbül terk eder bağı.
Mah cemâl yüklerse umut göçünü,
Sırtıma yıkarsa firkat suçunu,
Bergüzar vermezse bir tel saçını,
Dökülür can yaprağı,
Bülbül terk eder bağı.