Online Üye
Online Ziyaretçi
Yolunu kaybetmiş sessizlik
Kaybolmuş sokaklarda
Kendini dinlemiş, yalnız
Bir tarafta köpek sesleri
Diğer tarafta geceyi boğan
Karanlık alabildiğine yorgun
Beklerken sabahı
Geceyi yakmak istemiş uğruna
Yol vermiş umutsuzluklara
Nefes almak istercesine
Sarılmış yaprak dallara
Karanlık çepe çevre sararken
Korkularını
Sessizce haykırmış
Özlemlerini geceye
Yokluğunda boğulurken yakamoz
Dalgalar kurtarmış
Uzatmış ellerini yalnızlık
Dumanına boğulmuş sigaranın
Elleri kapkara
Gözleri zifiri karanlık
Sabahı beklerken
Yakamoz karanlıkla dost
Bir umuttu fakirin ekmeği
Onu da paylaşmış gece
Yâre verdim son parçayı
Yanarken gece gün ışığında
Kaplarken kar taneleri misali
Karanlık üstümüzü
Özgürlüğümüz karanlık geceler
Gecelerim sana feda
Bırakma ellerimi
Gün ışığında!!!
İbrahim
ÇETİNER