Online Üye
Online Ziyaretçi
Körfez
sessiz ve kimsesiz
Ölüm
uykusundaydı o gece
Yaprak
dahi kımıldamıyor
Rüzgâr
Terk etmişti dalları
Sabah
namaz vakti
Kızıla
boyanmıştı
Körfezin
rüyası
Şimşekler
çakarken
Toprağın
bedeninde
İnanılmaz
bir ses
Kaplamıştı
kulakları
Çatlıyordu
toprağın bağrı
Viran
olmuştu taş yığınları
Körfez
yutuyordu
O
gece
Şehrin
insanlarını
Yağmur
oldu o gece
Tüm
gözyaşları
Karanlık
boğulurken
İnsan
seslerine
Sevdiğimde
katıldı
Körfezin
derinliklerine
Telefonun
ucunda Azrail
Sıkarken
kurşunları
Kalbimin
ücra köşelerine
Gömüyordu
beni de
Körfezin
derinliklerine
Sensiz
cehennem ödüldür bu bedene
Bütün
günahların
Benim
olsun bu gece
İbrahim ÇETİNER