Zaman yaþam hep uysaldýr dinleyebilirseniz bakmak isterde görmek isterseniz görürsünüz. Gece ile gündüz sakin sakin birbirini takip eder acele etmez tadýný anlamamýz için yavaþtýr ama kýymetini bilenedir.Elinize alýpta okuduðun bir dergi gazete kitap da akýcýdýr bir þeyler anlatýr ama sakindir her zaman bilgi sunar almak isteyene uzanmak isteyene.  Allahýn,Resülun,Kuranýn Ýmanýn nuru karanlýklara  zülümu acýlarý yok eden latif bir ýþýktýr görmek isteyeen kalbinde taþýmak isteyenedir.

Çoðu insan nedense  sakinliði hýrçýndýr bazende sessizdir çýðlýklarýný nedense duyuramaz hissetirmez gösteremez,  gönüllere gözlere kulaklara hitap ederken sözleri sanki diken gibi batar incitir acý verir gönüllere,çünkü çýðlýklarý zamanýnda duymadýðýndandýr çýðlýðý duyulmaz,kimseyi hissetmemiþtir gönülden o nedenle hissedilmez… Kimi zaman sandalyede oturursun huzuru bulmak için  oturursun ve baþlar huzur yerine terslikler, zýtlýklar, nedenmi çevrene huzur vermediðin içindir. Kendisini insan Ýçini görsen içinde kýrk tilki dolaþýyor kuyruklarýnýda birbirine deðdirtmiyor içinde fesatlýðýn kazaný kaynýyor, dýþýnda bakýncada sanki tam zýddý güzellikleri varmýþ gibi sunmanýn gayretinde   içinde temiz iyililikler varmýþ  kalbinde gibi. Ýþte bu nedenle huzuru bulamazsýn.Huzurlu olamazsýn,sen kendini kandýrýryorsun çünkü Yüceler Yücesi  Allah kalplerden geçeni biliyor ama sen bilmiyorsan unuttu þisen, Allah unutmaz,hiç kimseyi Yüce Allah unutmaz terk etmez biz biran unutsak terk etsekte.Allahu Ekber.

Dýþýndan bakýnca önemsenilmeyen, fakat içinde nur hazineleri saklayan insanlar da vardýr, nadir de olsalarda böyle insanlar vardýr.Karþýdan bakýnca hemen anlaþýlýr yüzleri nur nurdur nur saçýlýyor.Yüreklerinde Allahýn izni ile imaný merhameti taþýyorlar daðýtmak insanlýða sunmak için.Görünce anlarsýn yanýlmazsýn yüce Allah o kalbimizi muhteþem yaratmýþki anlatacak kelimeler zayýf kalýyor anlarsýn bilirsin bu güzel halis ihlaslý insanlarý.

Hayatýn içerisinde, çeliþkiler muammalar zýtlýklar bazen karþýmýza veya yolumuza karþýnda karþýya  geçer veya yolumuzun önüne oturur bekler,  bazen göz göze gelir bazen yan yana olurlar.Ýlk bakýþla karar verme sakýn ha  öyle kavgalý gibi kavga edeceklermiþ küslermiþ gibi durduklarýna hatta durudklarýna bakarak sakýn yanýlma.  Aksine þaþýrtýcý bir durumdur bu! Aslýnda beraberce hüzünle huzur ikizdir biri gelir biri gider.Bizleri  hayatta ayný anda hem güldürürler hemde aðlatýrlar. insanlar ilk bakýþta fark edemez ama azbirazcýk sabýrla anlaþýlacak bir durumdur bu durumç. Gözyaþlarýmýzda bazen  tebessümler açar mutlulukla bazende  aðlar mutsuzlukla!

Aslýnda dikkat edilirse Allah ile Resül ile Kuran ile sabýrla ve imanla beraber olununca  acýlarýn da kendine has bir tadý oluyor sanki evet evet. Gönlümüzü acý buruk yaksa da, acýlarý insan bunlarla beraber kalbinde taþýyýnca seviyor. Hüzünlerin güzelliðini bilirsin çünkü bu alame imtihan için geldiðini bilir isen gerisi çorap söküðü gibi geliyor Allahýn izni ile gelip geçiyor vede sevap kazandýrýyor.  Yüreðim ýslatan bu deðerlerle güzelliklerle gezince bu sýkýntýlarýn  güzelliði seviliyor be!Çünkü Yüceler Yücesi Allaharkasýnda nuþtulu çaresin veriyor ve þaþýrýyorsun! Anýnda gözlerinde sýmsýcak þükürün gözyaþlarý damlýyor muhteþem bir iç huzurla mutlulukla imanla!Týpký Ýhlas sursindeki gibi:(1)Yüce Allah Kur’ân-ý Kerim ile üç temel amacý hedeflemiþtir. Birincisi Tevhit, ikincisi Ahiret, üçüncüsü ise adalet ve ibadet. Bu sure bu üç temel hakikatten birincisi olan Tevhidi tam olarak ders verdiði için peygamberimiz (sav) “Ýhlâs Suresi Kur’ânýn üçte birine denktir” buyurmuþlardýr.  (Buhârî, Fezâilü'l-Kur'ân, 13; Müslim, Müsâfirîn 259; Tirmizî, Fezâilü'l-Kur'ân, 11)Ýslam bilginleri ve müfessirler “Yerler ve gökler ‘Kul hüvallahü Ahad’ suresi üzerine kurulmuþtur” demiþlerdir. (Zemahþerî, Keþþaf, 4:450) Bu surenin anlamýný kavrayan Rabbini tanýmýþ olur. Peygamberimiz (sav) bir adamýn ihlâs Suresini okuduðunu gördü ve “Bu kul Rabbini tanýmýþtýr” buyurdular. (Âlûsî, Tefsir, 2:341) Bu sebeple sureye “Ýman Suresi” adý verilmiþtir(1)

Rahman ve Rahim olan Allah’ýn adýyla…“Ey Habibim de ki: Allah birdir.”  “Allah Sameddir.”“Allah doðmamýþ, doðurmamýþtýr.”  “Hiçbir þey O’na benzer, küfüv ve denk deðildir.” Ey Habibim de ki: Allah birdir.”

“Ey Habibim de ki: Allah birdir.”

Kul: Bu cümle Nübüvvete delildir. Zira iman ve teklif nübüvvetle sübut bulur. Bu sebeple yüce Allah peygamberimize hitap ederek “Ýnsanlara tevhidi ders ver” emreder. Teklifin irsal-i resul ile olduðuna delil de yüce Allah’ýn “Biz peygamber göndermediðimiz kavme azap etmeyiz” (Ýsra, 17:15) ayetidir. Hüve:  Bu kelime “Havas” tabakasýna “Tevhidi” ifade ile Allah’ýn birliðini ispat eder. “Hû” kelimesi “Hava, Su, Toprak ve Nur” âleminde cereyan eden “Tevhid-i Ef’âlin” tüm mertebelerini izhar ile “Emir ve Ýradenin, Ýlim ve Hikmetin birer arþý olan bu âlemlerdeki “Esmâ-i Ýlâhiyenin” tasarrufunu görerek Allah’ýn birliðine inanmayý ve her nevi þirkten uzak durmayý ifade eder. Allah: “Tevhid-i Zâtý” ifade eder. Tüm Esmâ-i Ýlâhiyenin” membaý ve mercii, alem-i zat olan müsemmay-ý ilâhî olan “Ýsm-i Zât”týr.  Ehad: “Tevhid-i Esmâ ve Sýfatý” ifade eder.  Bütün esma-i Ýlâhiyenin ve tecelliyât-ý Rabbaniyenin Ehadiyetten kaynaklandýðýný ifade ve i’lâm eder. Tevhidin üç mertebesi vardýr. Birincisi, Tevhid-i Zât; ikincisi, Tevhid-i Sýfat; üçüncüsü ise Tevhid-i Ef’âldir. Tevhid-i Zât, makam-ý istihlâktir. Bu makama gelen zat þayet sekr makamýnda ise “Lâ mevcûde illa hû” der. Uyanýk ise “Her þey Ondandýr” der. “Allahu hâliku külli þeyin” ayetini okur. Tevhid-i Sýfat, her kudreti onun kudret-i kâmilesinde, her ilmi onun ilm-i kâmilinde muzmahil ve her kemâli onun kemâlinin envarýndan bir lem’a olarak görmektir. Tevhid-i Ef’âl ise, vücutta Allah’tan baþka müessir-i hakiki olmadýðýný ilme’l-yakîn, ayne’lyakîn ve hakka’l-yakîn bilmektir.

Ehadiyet: Yüce Allah’ý cisimden, cevherden, arazdan, þerikten ve bölünmekten münezzeh, ferd-i ferîd-i yekta olarak bilmektir. Peygamberimiz (sav) “Ehad, Hüve’l-ferdüllezî lem yezel vahdehu, ve lem yekun maahu ahiruhu” yani, “birliði zail olmayan fert ve sonu olmayan bir” (Garibu’l-hadis, 1:27) “Allah vardý ve onunla beraber hiçbir varlýk yoktu. O þimdi de olduðu gibidir” hadisleri ile anlatmýþtýr.

Açýklama:

Akýllar yüce Allah’ý bilmek ve anlamaktan acizdir. Hz. Ebubekir (ra) “Allah’ýn bilinemeyeceðini idrak etmek Onu tanýmaktýr” derken Bediüzzaman da “Yüce Allah’ý mevcud-u meçhul ünvaný ile bakarsan ma’ruf olur” demiþtir. Bunun için yüce Allah kendisini “O hiçbir þeye benzemez, hiçbir þey onun dengi olamaz” (Ýhlas, 112:4) ve “Onun misli gibi bir þey yoktur” (Þura, 42:11) buyurmuþtur.

Ýnsanlar Allah’ý bilemezler ve anlayamazlar; ancak yarattýklarýna bakarak Allah’ýn yaptýðý, yarattýðý þeylerden yola çýkarak isim ve sýfatlarýný tanýyabilirler. Bu sebeple peygamberimiz (sav) “Siz Allah’ýn zatýný bilemezsiniz, aklýnýza ne gelirse gelsin Allah onun dýþýndadýr; bu sebeple sizler zatýný düþünmeyiniz, mahlûkatýnda tefekkür ederek onu tanýmaya çalýþýnýz.” (Beyhaki, Þuâb-ý Ýman, 120; Keþfu’l-Hafa, Aclûnî, 1:271) buyurmuþlardýr. Bu sebeple insan mahlûka bakarak Hâlýký, sanata bakarak Sanii, rýzka bakarak Râzýký, varlýk, sanat ve rýzýk aynasýnda tanýmaya çalýþmalýdýr.

Yüce Allah zatýný tanýtmak için mahlûkatý yaratmýþ, varlýk aynasýnda zatýný, esma ve sýfatlarý ile tanýyarak iman etmeleri için de insaný yaratmýþtýr. Bunun için insana akýl, hissiyat vermiþtir. Ýnsan ma’kulatý aklý ile, mesmuatý sem’i ile, mubsýratý basarý ile, ezvaký da kuvve-i zâikasý ile yani mahsusatý hissiyatý ile idrak eder. Âlemde ne varsa anahtarý insanýn elindedir.

Þurasý muhakkaktýr ki aklýn ma’kulatý idrâki, hissiyatýn mahsusatý idrakinden daha kuvvetlidir. Çünkü akýl emr-i bâkî-i külliyi idrak eder, hissiyat ise yanýlabilir. Allah “Vâcibu’l-Vücûd”dur. Çünkü aklýn üç mertebesi vardýr. Vâcib-i Mutlak: Bu Allah’ýn varlýðý ve birliðidir. Mümkünü’l-Vücût: Bütün mümkünat âlemleridir. Muhal: Aklen mümkün olmayan ve aklýn kabul etmeyeceði þeydir. Bu ise Allah’ý inkar ve þirktir. Allah-ü Taâlâ vardýr. Cemî kemal sýfatlarla muttasýftýr ve tüm noksan sýfatlardan münezzehtir. Böyle olmamasý muhaldir.

Cenâb-ý Hak vücûd-u mutlaktýr. Mahlûkât ise izâfî ve nisbîdir. Allah’ýn yaratmasý ile vardýr. Bu sebeple mahlûkâta manây-ý harfî nazarý ile bakmalýdýr ki bir manasý olsun. Varlýðýn kendi baþýna bir anlamý yoktur. Varlýðý, tagayyürü ve tahavvülü vâcibu’l-vücûdun esmasýnýn tecellisi iledir. Allah-u Teâla zatý ile kâim ve dâimdir. Mahlûkat onun yaratmasý ile vücut bulur. Her þey onun esma ve sýfatýnýn tecellisidir.

  “Allah Sameddir.”

Samed, Allah’ýn samediyetinin unvanýdýr. Ebu Hureyre (ra) Samediyeti “Her þeyden müstaðnî, her þey ona muhtaç” þeklinde izah etmiþtir. Ali b. Ebî Talha ve Ýbn-i Abbas (ra) “Samed, südedinde kâmil olan seyyid, þerefinde kâmil olan þerîf, ilminde kâmil âlim demek olup þeref ve ululuk envâýnýn hepsinde ekmel olandýr” demiþlerdir.

Samedin anlamýný Câfer-i Sâdýk, “Galib-i gayr-ý maðlûp” Husayn b. Fudayl “Dilediðini yapan ve dilediði gibi hükmeden” ve Ýbn-i Sina “Gýna-i tamme ile mebde-i kül ve gâye-i kül arasýnda zâtýnda hiçbir tagayyür ve tebeddülü olmayandýr” demiþlerdir. Yüce Allah Kur’ân-ý Kerimde “Allah âlemlerden müstaðnîdir” (Âl-i Ýmran, 3:97) buyurarak bu hususa iþaret etmiþtir. Yüce Allah âlemlerden müstaðnîdir. Hiçbir þeye ihtiyacý yoktur; ancak bütün varlýklarýn Allah’a ihtiyacý vardýr.

Samediyete ayine olmak ise, Allah’tan baþka hiçbir þeyi maksud-u bizzat etmemektir. Bunu en güzel bir þekilde gösteren peygamberimiz (sav) namazda karþýsýna koymuþ olduðu sütreyi bile tam karþýsýna almaz, saða veya sola meylettirirdi. (Buhari, Salât, 90; Ebu Davud, Salât, 104) Bu sebeple mü’min bilhassa kalbine Allah’tan baþka bir þeyi koymamasý gerekir. “El iþte gönül hazrette” olmalýdýr. Ýnsan ihtiyaçlarýndan dolayý eli ve bedeni sebeplere sarýlsa da kalbini Allah’a vermelidir. Çünkü “Kalb ayine-i Sameddir. Kalbin batýnýna baþka sevgilerin girmesine yer vermemelidir.” (Sözler, 2004, s. 1048-1050) Bediüzzaman hazretleri “Güzel deðil batmakla kaybolan bir mahbup. Çünkü zevâle mahkûm, hakikî güzel olamaz. Aþk-ý ebedî için yaratýlan ve âyine-i Samed olan kalb ile sevilmez ve sevilmemeli” (Sözler, 334)

3. “Allah doðmamýþ, doðurmamýþtýr.”

Yüce Allah bu ayeti ile bütün þirk nevilerini ret ve nefyeder. Tecezzi, tagayyür ve tenasül eden ne kayyumdur, ne hâlýktýr, ne ilâh” (Sözler, 1134 ) buyurmaktadýr. Ýsa, Üzeyir’in Allah’ýn oðlu olduðu iddialarýný reddettiði gibi, aya, yýldýza, tabiata ve güneþe tapanlarýn þirklerini reddeder.

Yüce Allah’ýn doðmamasý demek “Ezelî” olmasý, doðurmamasý da “Ebedî” olmasý anlamýna gelmektedir. “Lem Yelid” Tagayyür ve fenayý nefyederken “Ve lem yûled” hudusu nefy ile kýdemi ispat etmektedir.

4. “Hiçbir þey O’na benzer, küfüv ve denk deðildir.”

Yüce Allah’ýn zatý, sýfatlarý, isimleri ve fiilleri benzersizdir. Hiçbir fani varlýk Allah’ýn iþlerinin benzerini yapamadýðý gibi yaptýklarýný nasýl yaptýðýný da anlayamaz. Yüce Allah Kur’ân-ý Kerimde “Allah’ýn kadrini hakký ile takdir edemediler. Kýyamet günü arz kabzasýnda, gökler de yemininde dürülmüþ olan Allah’ý tesbih ederiz ki o, müþriklerin her nevi þirkinden münezzehtir” (En’am, 6: 91; Zümer, 39:67) buyurarak bu hususu açýklamýþtýr.

Yüce Allah’ýn zatýný asla idrak edemeyiz. Zira insan kendi ruhunu ve aklýný anlamaktan ve bilmekten aciz ise elbette onu yaratan Allah’ý idrak edemez, bir þekil veremez ve mahiyetini asla bilemez. Dolayýsýyla Allah’ýn zâtî sýfatlarýný anlayamaz; ancak iman eder. Subutî sýfatlarýný da göz, kulak, gibi duygularý ile bilir ama mahiyetini idrak edemez. Çünkü Allah’ýn bilmesi, görmesi ve konuþmasý mahlûkata asla benzemez. Fiillerinden ve þuûnâtýndan da isimlerine intikal eder; o fiillerin Allah’ýn esmasýnýn tecellisi olduðunu anlar; ama Allah’ýn iþlerinin benzerini asla yapamaz. Ancak Allah’ýn bütün iþleri mucize olduðu için hayret ve hayranlýk duyarak imanýný artýrýr.Bütün bunlardan anlýyoruz ki “Hiçbir þey onun fiillerinin ve þuunâtýnýn da dengi olamaz.”      1. “Sure-i Ýhlas” olarak isimlendirilmesi insaný hâlis tevhide ulaþtýrdýðý içindir. Tevhitte ihlas olmazsa amelde ihlas olmaz. Bu sebeple imanda ihlasýn tevhide baðlý olduðunu ifade etmesi için sureye “Ýhlas Suresi” denilmiþtir. Ýmanda ihlas ve istikamet, amelde istikameti netice verir. “Emrolunduðun gibi istikamet üzere ol!” (Hud, 11:112) emri tevhit ile tecelli eder. 

2. Sure, iman ve tevhidin özüdür. Tevhidin sembolü ve Allah’ýn özel ismi ve “Alem” olan “Allah” lafzý Kur’ân-ý Kerimde 2800 defa geçer. Bu da Kur’ân-ý Kerim ayetlerinin 1/3’ünü teþkil eder. Yine Kur’ân-ý Kerimde yüce Allah’ýn isim ve sýfatlarý cem’an 200 sahife tutmaktadýr. Bu da Kur’anýn 1/3’üne tekabül eder. Peygamberimizin (sav) “Sure-i Ýhlas sülüsü Kur’ândýr, yani Kur’ânýn 1/3’üdür” hadisine uygundur. Bu sebeple “üç Ýhlas bir Fatiha hatm-i Kur’an sevabýna denktir” denilmiþtir.

3. Sure Allah’ýn altý adet zâtî sýfatlarýný ispat eder. Bu husus yukarýda ispat edilmiþtir. Bunlar “Vücut, kýdem, bekâ, vahdaniyet, muhalefetün lil-havadis ve kýyam bi-nefsihî”  sýfatlarýdýr. Altý zatî sýfat ayrýca imanýn altý erkâný ile örtüþmektedir.

4. Sure 4 ayet, 11 kelime ve 47 harftir. Besmele ile olsa 67 harf olur. Sure 4 ayeti ile Kur’ân-ý Kerimin dört maksadý olan “Tevhit, Nübüvvet, Haþir ve Adalet”i remzetmektedir. Ayrýca yüce Allah’ýn “Ehadiyet” “Samediyet” “Rahmaniyet” ve “Rahimiyetini” ifade eden dört mühim sýfatýna ve bu sýfatlarýn gereðini ifa ile müekkel olan “Cebrail, Ýsrafil, Mikail ve Azrail”e (as) ve Ýmanýn gereði olan “Savm, Salât, Hac ve Zekât” rükünlerine iþaret eder. Yine 4 halife ve 4 hak mezhebe ve 4 kitabýn hakikatlerine iþaret eder.

5. Besmele-i Þerife 4 kelimesi ile saf tevhide ve Ýhlas Suresinin 4 ayeti ile örtüþür. Sýrasý ile mana bakýmýndan da mukabil gelir.

6. Kur’ânýn esas gaye ve maksadý olan “Tevhit, Nübüvvet, Haþir ve Adalet” Tevhidi ilan hususunda en câmi bir sure olan “Ýhlas Suresi”nin aded-i hurufu Besmele ile beraber 67’dir. Bu ise “Allah” Lafza-i Celâlinin makam-ý ebcedisi olan 67 adedine tevafuk eder. Sakin olan elif sayýlmazsa o zaman 66 ederek 6666 ayet olan Kur’ân-ý Kerimin dört mertebe olan 6 adedinin ikisine yani 66’ya tevafuk ederek Lafzatullah olan “Allah” ismi ile beraber “Ýhlas Suresi”nin gayet câmi, kapsamlý bir “Ýsm-i Azam” olduðunu ifade eder. (Sözler, 2004, s. 1135)

7. Sure-i Ýhlâs Altý Cümle olup, üçü müspet, üçü menfîdir. Böylece 6 Mertebe-i Tevhidi ispat etmekle beraber 6 enva-ý þirki reddeder. (Rumuzat-ý Semâniye, 2001, s. 170) Her bir cümlenin iki manasý vardýr. Biri tevhide delil, diðeri onun neticesi olur. Kendi kendine delil olup tevhidi ispat eder. Bu þekilde 6x6=36 Sure-i ihlas birbiri içinde bulunmuþ olur. (Sözler, 1136) Böylece Sure-i Tevhit olan bu Sure-i Ýhlâs, ne derece safî ve câmi bir Sure-i Tevhit olduðunu ispat eder.

8.  Sure 11 kelimesi ile Tevhit Hakikatini tam olarak ders verir.

 1. Kul: Vahyden kinayedir. Vahye ve nübüvvete delildir. Allah’ýn bilinmesi yine vahy ile olacaðý ve Allah kendi sýfatlarýný kendi kelamý ile insanlara bildirdiðine delildir. Böylece Allah bilgisinin insanlarýn akýl ve felsefî düþünceleri ile belirlenemeyeceðini ifade eder.

2. Hüve: Allah’ýn varlýðý hava gibidir ve o hissedilir, salim akýllar ve saðlam maddi-manevi duyular ile hissedilir ama görülemez. Hava insana hayat verdiði ve her an onsuz yapamadýðýmýz gibi iman ve tevhid de böyledir. (Hüve Nüktesine bakýnýz: Sözler, 260-265) Hüve, mutlak zamirdir; mutlak varlýðýn Allah olduðunu ve her nefes alýþta “Hû” diyerek onu zikrettiðimizi ifade eder. “Hüve” kelimesinin sayý deðeri de 11 olmakla 11 kelimeden ibaret olan Ýhlâs Sureni tam olarak gösterir.

3. Allah: Tam olarak bilinemeyen ve akýllarý hayret içinde býrakan zât demektir. Kelime gramer bakýmýndan eþsiz ve benzersiz olduðu gibi Allah’ýn da eþi ve benzeri yoktur. Bu kelimenin gramer bakýmýndan eþi, benzeri, müzekkeri, müennesi, sýfatý, mevsufu, tekili ve çoðulu yoktur. Ýhlâs Suresinin 4 ayetine uygun olarak 4 harftir. Her bir harfi gerek beraber ve gerekse ayrý ayrý “Tevhid-i Ulûhiyete” iþaret eder. “Allah- Lillah- Lehu ve Hu” her birisi Allah demektir. Ýlk iki harfi olan “Elif lâm” takýsý þayet harf-i tarif olsa o zaman anlamý, “Zâtý bilinmemekle beraber varlýðý malum ve bedihi” demektir. “Hu” zamiri ise her nefeste Allah’ý zikretmeye remz ve imadýr. Verilen ve alýnan her nefes “Hu” der. Yine “Allah” kelimesinin her harfinin bir anlamý vardýr. “Elif” kelimede ayrý olmakla, “zatý ile kâim, mahlûkattan ayrýdýr” anlamýný içermekle beraber rakamsal deðerinin “Bir” olmasý ile de Tevhide iþarettir. Bir ise rakamlarýn aslýdýr. Bütün rakamlar birden türemiþtir. Elif de harflerin aslýdýr. “Lam” mahlûkatýn yaratýcýsý ve sahibi olduðuna “Lam” mahlûkatý Allah’a baðlamayý ima eden bir harftir. “Hu” her nefes sahibinin Allah’ý zikrettiðine ve her þeyin O’nu gösterdiðine iþaret etmektedir. Allah kelimesinin rakamsal ve ebcedî deðeri bir hesaba göre þeddeli 66, þeddesiz 36’dýr. Yine bir diðer hesaba göre þeddeli 1901, þeddesiz 1401 olup pek çok esrarý havidir.  

4. Ehad: Her þeyi bizzat tecellisi ile yaratan, þirk ve iþtiraki asla kabul etmeyen” demektir. Ýsm-i tafdil ve sýga-i mübalaða ile saf tevhide yani Allah’ýn “her yerde hazýr ve her þeye nazýr olarak her iþi bizzat ilim, irade ve kudreti ile yaptýðýný ifade eder. Ebcedî deðeri 13 olup þirke asla yer olmadýðýný ima eder. Böylece tevhitten mahrum kalanýn helak olacaðýný açýkça ifade eder. tüm yanlýþ din, mezhep ve itikatlarýn tevhitten sapma neticesi olduðunu ima eder.

5-6. Allahü’s-Samed: Allah zatý ile kâim, hiçbir þeye muhtaç olmayan ve her þeyin kendisine muhtaç olduðu zât-ý vâhid-i ehad demektir. 

7-8. Lem yelid ve lem yûled: Doðanlar, doðuranlar, ezelî ve ebedî olmayanlar ilah olamazlar demektir. Ebcedî deðeri 114 ve 128’dir.

9-10-11. Ve lem yekün lehu küfüven ahad: 15 harftir. Hiçbir þey ona denk deðildir. “Muhalefetün lil-havadis” onun zatî sýfatýdýr demektir.

9. Surenin harfleri 47 adet olup 4+7=11 adedi ile 11 kelimesine iþaret etmektedir. Besmele ile beraber 19+47=66 ederek “Allah” isminin rakamsal deðeri olan 66 rakamýna tevafuk eder.

Yüce Allah 47. Surenin 19. Ayetinde yüce Allah þöyle buyurur: “Biliniz ki Allah’tan baþka ilah yoktur. Kendin için ve mü’min erkek ve mü’min kadýnlar için Allah’tan af dileyin. Allah dünyanýzý da ahiretinizi de varacaðýnýz yeri de bilendir.” (Muhammed, 47:19) 19. Surenin 47. Ayetinde ise “Selam sana, senin için rabbimden af dileyeceðim; çünkü o bana çok lütufkârdýr.” (Meryem, 19:47)

Surenin Fazileti:

Ulum-u Kur’ân üç nevidir: Tevhit, Teþrî, Ahlak ve Ýbadet. Bir baþka tarif ve sýnýflama ile Din ve Kur’ân üç kýsma ayrýlýr; Ýman, Ýslam ve Ahlak. Ýhlâs Suresi Tevhidi tam olarak izah ve ispat ettiði için Kur’ânýn üçte birine denktir.

Peygamberimiz (sav) Ýhlâs Suresinin faziletine dair þöyle buyurmuþtur:

1. Caným kudret elinde olan Allah’a yemin ederim ki Ýhlâs Suresi Kur’ânýn üçte birine denktir. (Buhârî, Fezâilü'l-Kur'ân 13; Müslim, Misafirîn, 261; Ebû Dâvûd, Vitr 18; Tirmizî, Fezâilü'l-Kur'ân 11)

2. Bir adam peygamberimize (sav) gelerek “Ben Kul hüvellaahü Ehad” suresini seviyorum” dedi. Peygamberimiz (sav) “Onu sevmen seni cennete sokar” buyurdular. (Buhari, Ezan, 106; Tirmizi, Fezâil-i Kur’an, 11)

3. Peygamberimiz (sav) bir sahabesini seriye kumandaný tayin etti ve bir bölük askerle gönderdi. O da komutan olduðu için namazlarý kýldýrýyordu ve her namazdan sonra Ýhlas Suresini okuyurdu. Döndükleri zaman bunu peygamberimize haber verdiler. Peygamberimiz (sav) ona sordu: “Neden her namazdan sonra ihlâs okuyorsun?” Sahabe dedi: “Ya Resulallah! Ben bu sureyi çok seviyorum. Onun için okuyorum.” Peygamberimiz (sav) buyurdular: “O zaman bil ki Allah da seni seviyor.” (Buhari, 4:206; Müslim, 1:557)

4. Akþam ve sabah Ýhlas ve Muavvizateyni üçer defa okumak her türlü kötülükten korunmak için sana yeter. (Ebu Davud, Edeb, 101; Tirmizi, Daavât, 116; Nesai, Ýstiâze, 1)

5. Fahrettin-i Razi “Mefâtihu’l-Gayb” isimli hacimli tefsirinde Cebrail’in (as) Ebu Zerr-i Gýfârî hakkýnda “O çok ihlâs okuduðu için melekler arasýnda çok tanýndýðýný söylediðini” nakleder.

6. Bir adam peygamberimize (sav) gelerek fakirlikten þikâyet etti. Peygamberimiz (sav) buyurdular. “Evine girince ehline selam ver ve ihlâs suresini oku!” Allah ondan dolayý senden fakirliði giderir.” (Taberani, Kebir, 2:340) 

7. Arefe günü 1000 ihlas okumak sünnettir.(2)

Yaþamda,  deðiþik  bize anlattýðý ve anlatmak istediði zýtlýklarýn birbirini tamamladýðý bir tablo! Ýyi ve hoþ olan þeylerin kýymetini anlamayý bize armaðan eden, kötü olan her þeye teþekkürü bir borç biliyorum!.. Geceyi yaratan dinlenmek için bize veren huzurla uyuduðumuz dinlenerek deþarj olduðumuz ve bize  kýþ günlerinde güneþi özlettiren, dertlerle bize sabrý öðreten ve sonra da ruhumuzahayatýmýza yaþamýmýza billur billur nur nur neþeyi huzuru akýtan ve her an bizimle beraber olan kalan Allah’a hamdolsuner .Zaman ve insan er geç tükenip gitmeye mahkûmdurlar zamaný çok iyi kullanmalýyýz. Her þey, kendini yenileyerek canlý kalýr ve varlýðýný sürdürür iken bizlerde kendimizi yenilemeden durunca da caný çekilmiþ ceset gibi, çürümeye, hebâ olup daðýlmaya terk edilmiþ oluruz

KÜFÜV:eþ, denk

KAYNAK:

1.http://www.fikirbahcesi.org/tefsir-dersleri/ihl-s-suresi-tefsiri.html

2.http://www.fikirbahcesi.org/tefsir-dersleri/ihl-s-suresi-tefsiri.html