Bu Sana Son Çağrım Duyarsın, Gönderdim Seher Yeliyle
Sevdamızın yaralarını sarmak için hasretin okları yerine,
yumuşak dokunuşlarına ihtiyacım vardı bunu neden bilemedin? Oysa her konuda her
şeyi bildiğini iddia ederdin, ah vefasız ah! Yaktın kor ateşinle bu yüreğimi,
gel de söndür dudağınla o bal busenle… Yüreğim ateşinden yansan benim gibi bir
beni anlasan… Terk edişinin yüzümde hüzün çiçekleri açarken yüreğimde hepsi
soldu… Ölümün soğuk yüzünü hissederken son defa tebessümlerinle gel beni öp gül
yanaklım, gül bakışlım. Korkma senden bir şey eksilmez sevmekle… Yüreğimin / yüreğinin
baharıdır gülüşlerin…
Gözlerim, gözlerinin derinliklerinde kaybolurken, seni
ararken kalbim her atışında senin adını fısıldıyor kulaklarıma. Seninle geçen
her an, ruhumun en derin köşelerine işliyorum. Seninle olmak, hayatın anlamını
yeniden keşfetmek gibi, gelip te bir görsen. Her gülüşün, her bakışın, içimdeki
karanlığı aydınlatıyor. Seninle birlikteyken, hayaline dalarken zaman duruyor
sanki. Her saniye, her dakika, seninle dolup taşıyor. Seninle olmak, bir
rüyanın içinde kaybolmak gibi. Seninle olmak, hayatın en güzel melodisini
dinlemek gibi, gelsen de beraber dinlesek. Ey sevgili, seninle olmak, hayatın
en güzel anlarını yaşamak gibi, gelsen de seninle yaşasak. Seninle olmak, her
anı dolu dolu yaşamak gibi. Seninle olmak, hayatın en güzel hediyesi bana.
Seninle olmak, her şeyin anlamını bulmak gibi, sen gelsen de ben aşkla buldum gelmesen
de. Sen gelirsen bu hayranlığı beraber yaşar birlikte coşarız sevdiceğim...
Her sabah seninle uyanmak çok zor ve çetin, her gece seninle uyumak
istiyorum bırakma beni yetim. Seninle geçen her an, hayatımın en değerli
anlarından birisi, hayalinle süslüyorum dünyamı ben böyle. Bu sana son çağrım
duyarsın, gönderdim seher yeliyle ister gel, ister gelme sen bilirsin ve çok şey
kaybedersin bende ki seni görmediğin için, vesselam.
Mehmet Aluç