Bir sabah uyandım efsunlu düşten
Ne olur az daha kal diyemedim
Yüzüne dokunan o saf gülüşten
Birazcık yüzüme çal diyemedim

İndirdin duvardan geçmişimizi
Koymadın elimde bir parmak izi
Ayrılık içine çekerken bizi
Sevdiğim bu nasıl hal diyemedim

Umuda köleydim aşka mahpustum
Sabah katran yedim akşam kan kustum
Şehir sustu eşya sustu ben sustum
Gözlerim kör dilim lal diyemedim

Yürüttün sevdanın kızgın çölünde
Su verdin firakın tuzlu gölünde
Sevdiğim yaşatmak senin elinde
Sensin tutunduğum dal diyemedim

O düşle uyumak için bir daha
Karıştı aklımda serap ve vaha
Hakikat ermeden n’olur sabaha
Beni de yanına al diyemedim
( Diyemedim başlıklı yazı poet19 tarafından 24.09.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu