Susmam, susturamam,

Açıldı ağzım, düştü çenem,

Koy koyabilirsen yerine.

 

Arsızlık binitim,

Koştukça koşar divitim.

Durduramazsam ben bu atı,

Mahşerde alacağım soluğu.

 

Hani orada da yazacağım amma,

Doyamam bakmaya

Cemâline sevdiğimin.

 

Ondandır bu aymazlığım,

Divaneyim, deliyim.

Gelmesin aklıma sarhoş başım.

Dur gitme, kal

Kalabildiğin kadar.



        KEMAL ALKAN

        07/10/2012

     (gülveren, ankara)

( Kal Kalabildiğin Kadar başlıklı yazı kemalat tarafından 26.09.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu