Ey Sevgili terk ettin bu canı

Ne zahmetler çekti can ve ten sensiz

Sensiz gülmek yok imiş

Sensizlik ölüme denk imiş

 

Aşığın neden denk işleri hiç gelmez başa,

Vurur her daim başını hep taştan taşa

Sensizliği İçimde sakladım, her ne dedimse,

Anlayan olamadı hâlimi hiç kimse.

 

Ayrılık ne zor iş imiş çeken bilir

Ölmek ne zor imiş sevgiliden ayrı olan bilir

Sensizlik den kaçar dağa çıkardım

Ahu figanımla tüm şehri yıkardım

Beni gören herkes deli sanırdı

Yanıma gelen hemen benden usanırdı.

 

 Sensizlik den her daim yanlış konuşurdum her seferinde

Çünkü kafam yerinde değildi gönül evim yıkılmış tarumar edilmişti

Yanıma her gelen seni anlatmamdan usanır olmuştu

Gözlerim varı yoku görmez olmuştu

 

Ayrılık aşığı bahtı mıdır gider hep tersine,

Korkarım beni mahzun bırakır hayat, sen gelmezsen yine

Her gün gözyaşımla dua ediyorum kavuşmak için,

Yarın sabah seher vakti buluşmak için.

 

Yüce Rahman Kavuş dedi, maksadıma kavuştum,

O nurla, tenha bir yerde buluştum,

Görünce cismin onunla doldu

Bakışını bir ok gibi sapladı yüreğime, aşk ile onun oldu

 

Yüreğimizi Allah aşkı kapladı.

Teveccüh eyledi âciz âşıklara, Rahman

 Aşkın zincirle bağladı kalbimizde bizleri

Beni ona, onu bana, ilahi aşk ile birbirimize bağladı.

MEHMET ALUÇ

ANKARA SİNCAN

( Ayrılığın Aman Çilesi başlıklı yazı kul mehmet tarafından 29.09.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu