Sevgili Deniz'e ithaf-en:

Ayný boyutta bulunup da, bir arada olduðunuz sayýsýz insan varken; tutunmak birilerine ve insan olabilmenin erdemine vakýf biriyle ayný dille konuþmak…

Öte yandan, tanýdýðýnýz kim varsa, bir türlü ortak noktada buluþamamak…

Nokta atýþý dedikleri bu olsa gerek; engin bir denizde, dalgalarýn arasýnda bir can simidi bulurcasýna.

Yaradan’ýn gücü öylesine büyük ki; çölde bir yudum su ararken, aniden kaynaðýný bulmak gibi ve kana kana gideriyorsunuz suya olan hasretinizi. Aydýnlýk, sevgi dolu yürekler de ayný vahada bulduðunuz su gibi kýymetli, eþsiz ve inanýlmaz.

Zaman denen mefhum, bir de bakýyorsunuz ki geri iþliyor. Sizden çaldýklarýyla, kayýp giden yýllar sinsice gülüyor. Günler, anlýk dilimler halinde, paylaþýmlar ise çýð gibi büyüdükçe büyüyor. Ve kavram kargaþalarý sona eriyor zihinlerde. Dostluðun, insanlýðýn tadýna varýyorsunuz.

Ýncitmeden, nadide bir çiçeði koklamak gibi ‘’sevgi’’ denen o ulvi duygu. Ne cinsiyet tanýyor, ne yaþ, ne zaman, ne de mekân. Sarýp sarmalýyor sizi usulca ve sevginin türevleri ile tanýþýyorsunuz. Mutluluk gibi, þükür gibi, aþk gibi, þefkat gibi.

Ufacýk iki dere yataðý birleþiyor ve coþkulu bir þekilde çaðlayýp akýyor. Ne set konabiliyor önüne ne de hacmi azalýyor, tam tersine daha da güçleniyor.

Bahþedilen yetilerimiz ile mucizelere tanýk oluyoruz. Birliktelikten doðan güç ile kâinattaki en zengin canlý olmayý baþarýyoruz; hak ediyoruz da…

Ýnanmak, elimizdeki tek pusula ve onun yardýmýyla geçtiðimiz yollarda düze çýkabiliyoruz, deneye deneye. El ele, gönül gönüle…

Not: Caným arkadaþým Deniz'e ithaf-en yazdýðým bu yazýmý, ona hediye ediyorum.